عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا الْحَسَنِ عَلِيَّ بْنَ مُوسَى الرِّضَا (ع) يَقُولُ حَرَّمَ اللَّهُ الْخَمْرَ لِمَا فِيهَا مِنَ الْفَسَادِ وَ مِنْ تَغْيِيرِهَا عُقُولَ شَارِبِيهَا وَ حَمْلِهَا إِيَّاهُمْ عَلَى إِنْكَارِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ الْفِرْيَةِ عَلَيْهِ وَ عَلَى رُسُلِهِ وَ سَائِرِ مَا يَكُونُ مِنْهُمْ مِنَ الْفَسَادِ وَ الْقَتْلِ وَ الْقَذْفِ وَ الزِّنَاءِ وَ قِلَّةِ الِاحْتِجَازِ مِنْ شَيْ‏ءٍ مِنَ‏ الْحَرَام‏.

محمدبن سنان می گوید از امام رضا عليه السلام شنیدم که می فرمود: خداوند شراب را حرام فرمود؛ زيرا شراب فساد (تباهى) مى ‏آورد، عقل شرابخواران را دگرگون مى‏ كند، آنان را به انكار خداى عزّوجلّ دروغ و تهمت بستن به او و پيامبرانش وا مى‏دارد و ديگر اعمالى چون تبهكارى، قتل، افتراء، زنا و هر گناهى از شرابخواران سر مى ‏زند.

پی نوشت:

عيون أخبار الرضا عليه السلام، ج‏2، ص: 99-98.

منبع:حوزه