امام علي(عليه السلام) به نقل از پيامبر(صلي الله عليه و اله) ابوذر را راستگوترين انسان‌ها خوانده است. شايد اين سخن پيامبر موجب شد تا صداقت ابوذر ميان عرب ضرب المثل شود.
عقیق:پيامبر(صلي الله عليه و اله) به ابوذر غفاري علاقه داشت و او را از حواريان خود دانست و فرمود كه بهشت در اشتياق ديدار اوست. نيز وي را يكي از چهار كسي شمرد كه خداوند او را فرمان داده تا آنان را دوست بدارد. هرگاه نزد پيامبر همراه گروهي حضور مي‌يافت، ايشان وي را نزديك‌تر از ديگر صحابه كنار خود جاي مي‌داد و در سخن گفتن به او رو مي‌كرد. اگر او در جمع حاضر نبود، پيامبر از او خبر مي‌گرفت. حتي گاه او را بر مركب خود، پشت سر سوار مي‌كرد. زهد و پارسايي ابوذر موجب شد كه پيامبر وي را به عيسي(عليه السلام) تشبيه كند. او در زندگي به حداقل ممكن قناعت مي‌كرد و حتي از كسي هديه نمي‌پذيرفت. وي در حق‌گويي سرآمد بود؛ چنان كه حضرت علي(عليه السلام) او را همچون خود از كساني مي‌دانست كه در راه خدا از سرزنش مردم نمي‌هراسند و اين بر پايه پيمانش با پيامبر بود. از اين رو، هرگز از بيان حق بازنايستاد و هنگامي‌كه دستور خليفه براي منع فتوا را به او ابلاغ كردند، سوگند ياد كرد كه آنچه را از پيامبر(صلي الله عليه و اله) شنيده، بيان خواهد كرد، گر چه خنجري بر حلق او نهند. ابوذر سرانجام در ربذه، از منزلگاه‌هاي كاروان‌هاي حج در طول تاريخ ، در تنهايي و سختي همان‌گونه كه پيامبر(صلي الله عليه و اله) خبر داده بود ، در كنار همسر يا تنها دخترش به سال 32ق. درگذشت و به دست كارواني كه از عراق مي‌آمد و ابن مسعود و تني چند از اصحاب آن را همراهي مي‌كردند ، تجهيز شد. مالك اشتر بر او نماز گزارد و وي را همان جا به خاك سپردند. اكنون اثري از مدفن وي نيست. پيشتر مسجدي به نام ابوذر بوده كه گويا قبرش همان جا قرار داشته است. زيارت وي در ربذه از مستحبات شمرده شده است. از او نسلي نمانده است. در برخي منابع كتابي با عنوان خطبه به ابوذر نسبت داده شده كه حاوي شرح رخدادهاي پس از پيامبر(صلي الله عليه و اله) است. ده‌ها حديث از پيامبر گرامي(صلي الله عليه و اله) به روايت او به ثبت رسيده است. احمد بن حنبل و سيوطي بسياري از اين احاديث را نقل كرده‌اند ؛ از جمله روايتي كه در آن آمده است: حفص بن معتمر، ابوذر را در كنار كعبه ملاقات كرد، در حالي كه درِ كعبه را گرفته بود و ضمن معرفي خود، روايت معروف سفينه را از پيامبر نقل كرد كه اهل بيت خود را مانند كشتي نوح دانست و مردم را به پيروي از آنان سفارش كرد و نيز اين روايت كه پيامبر گرامي(صلي الله عليه و اله) مسجدالحرام را نخستين مسجد روي زمين خواند كه مسجدالاقصي 40 سال پس از آن بنا شده است. نيز حديث مشهور به «حديث ابوذر» را روايت نموده كه پيامبر(صلي الله عليه و اله) ثواب نماز گزاردن در مسجدالنبي و مسجدالحرام را برابر 000/100 نماز در ديگر مساجد خواند. در شمال شهر مدينه، در خيابان ابوذر در 500 متري شمال مسجدالنبي مسجدي به نام ابوذر ديده مي‌شود كه به نام بحير و سجده نيز معروف است. منبع:حج 211008