خاطره ای از آیت الله بهجت در مورد زیارت واقعی
عقیق: حجت الاسلام شیخ هادی قدس از شاگردان آیت الله بهجت به نقل از ایشان می
گوید: « روزی آقا فرمودند: در منطقه جاسب قم گروهی از کشاورزان در زمان
گذشته با شتر و قاطر به زیارت حضرت ثامن الحجج علیهم السلام مشرف می شوند و
هنگام مراجعت و وارد شدن در محدوده جاسب پیرمردی از اهل محل را می بیند که
در گرمای روز کوله باری از علف به دوش کشیده و با مشقت بسیار به خانه می
رود، مسافرین مشهد مقدس که او را می بینند زبان به شماتت و سرزنش می گشایند
که: پیرمرد، زحمت دنیا را ول کن نیستی، آخر بیا تو هم لااقل یک بار به
مشهد مقدس سفر کن. و این سخن را تکرار و او را بسیار توبیخ می کنند. پیرمرد
خسته و پاک دل زبان می گشاید و می گوید: شما که به زیارت آقا رفتید و به
آقا سلام دادید، جواب گرفتید یا نه؟ می گویند: پیرمرد، این چه حرفی است که
می زنی مگر آقا زنده است سلام ما را جواب بدهد؟! پیرمرد می گوید: عزیزان، امام که زنده و مرده ندارد، ما را می بیند و سخنان ما را می شنود، زیارت که یک طرفه نمی شود. آنان
می گویند: آیا تو این عُرضه را داری؟ وی می گوید: آری، و از همان جا رو به
سمت مشهد مقدس می کند و می گوید:« ألسلام علیک یا امام هشتم » و همه با
کمال صراحت می شنوند که به آن پیرمرد به نام خطاب می شود که: علیکم السلام
آقای فلانی » و بدین ترتیب زائرین همگی خجالت کشیده و پشیمان می شوند که چرا سبب دلشکستگی این مرد نورانی شدند. »(1)1. بهجت عارفان در حدیث دیگران/ دفتر نخست/ رضا باقی زاده/چاپ چهارم/ص 182
منبع:قدس آنلاین
211001