عقیق:در فرهنگ دینی ما، شب ویژگی خاصّی دارد و فرصتی است تا بندگان مخلص خدا دور از چشم دیگران به ارتباط خود با خالق بپردازند، با او راز و نیاز کنند و وظیفه بندگی را دور از غوغای روزانه به جایآورند، به همین دلیل شب، زمان اوج عرفان و قرب الی اللّه است.خداوند متعال در قرآن می فرماید:وَمِنَ اللَّيْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ اسراء/79و پاسی از شب را برای خواندن نماز بیدار باشحکایت؛ حجت الاسلام على محدّث زاده درباره پدرش مرحوم حاج شيخ عبّاس قمى (ره ) مى گويد:يك روز صبح طبق روال معمول از خواب برخواستم تا به کارهایم بپردازم اما ناگهان صدای گریه توجه من را جلب کرد؛ با تعجب دیدم پدرم مرحوم محدث قمی برخاسته و با ناراحتی بسیار، مشغول گريه كردن است، از او پرسيدم : چرا اشك مى ريزيد؟ علت ناراحتی شما چیست؟ایشان فرمود: براى اين كه متأسفانه ديشب توفیق خواندن نماز شب نداشتم !عرض کردم : پدر جان ! نماز شب كه امری مستحب است و واجب نيست ، شما كه خدای نکرده ترك واجب نكرده ايد و حرامى به جا نياورده ايد که اینگونه ناراحت هستید، چرا اين طور از انجام ندادن عملی مستحبی که اکثر شب ها آن را بجا آورده اید، نگرانيد؟آن عالم زاهد فرمود: فرزندم ! نگرانى من از اين است كه نمی دانم من چه كاری انجام داده ام كه بايد توفيق نماز شب خواندن از من سلب شود؟ و نتوانم این عمل نیک را انجام دهم.1هر گنج سعادت که خدا داد به حافظ از یمن دعای شب و ورد سحری بود2پی نوشت:1. با اقتباس و ویراست از کتاب شب مردان خدا2. حافظمنبع:حوزه