احترام فوق العادۀمیرزاجوادآقاتهرانی به سادات

عقیق:خداوند متعال در قرآن می فرماید:

رَبِّ اشْرَحْ لِي صَدْرِي * وَيَسِّرْ لِي أَمْرِي طه/25و 26

پروردگارا سینه ام را وسعت بخش و کارم را برایم آسان ساز

حکایت؛ سید بزرگواری یکی از کتابهای میرزا جواد آقای تهرانی (ره) که تازه از چاپ خارج شده بود را مطالعه می کند و پس از مطالعه اشکال می گیرد و به آقا ناسزا می گوید.
ایشان نسبت به سادات علاقه عجیبی داشتند و هیچگاه به آنان بیلنگر احترامی نمی کردند و همیشه کمک حالشان بودند.

به آقا خبر می دهند که فلانی به شما ناسزا گفته اما ایشان با سعه صدری که داشتند هنگامی که آن سید محترم را دیدند، می گویند:
 اگر شرعا" اجازه داشتم، حتما دست شما را می بوسیدم و سپس اضافه می کنند، شنیده ام که ناسزا گفته ای، این عمل شما از دو حالت خارج نیست یا بحق است، پس مرا از غفلت دور کرده ای و آگاه به اشتباهم نموده ای یا به ناحق است پس بهانه ای دست من داده ای که وقتی فردای قیامت دست مرا گرفتند و خواستند به سوی جهنم ببرند به همین بهانه از جدت بخواهم تا مرا یاری کند.

این داستان علاوه بر این که نشان از شرح صدر بالای ایشان دارد، تواضع و فروتنی این عالم بزرگوار را هم نشان می دهد.1

تو شرح صدر از اسلام می‌دان                      که مکتوب است اندر قلب ایمان2

پی نوشت:

با اقتباس و ویراست از کتاب  آیینه اخلاق
شبستری

منبع:حوزه