در روایات رسیده از ائمه اطهار (علیه السلام) سفارش های فراوانی به چشم می خورد که از آن ها به عنوان کفاره گناهان نام برده شده است.
عقیق: در این باره امیر المومنین علی (علیه السلام) بیان داشته اند: مِن کفاراتِ الذُنُوبِ العِظامِ اغاثَهُ المَلهُوفِ وَ التَنفیسِ عَنِ المَکرُوب؛ از جمله کفاره های گناهان بزرگ، فریادرسی از مصیبت زدگان و تسلی دادن رنج دیدگان است. استغفار: حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) در این باره می فرمایند: هرکس به کسی ستم کرده است و به او دسترسی ندارد تا رضایت او را جلب نماید، برای آن کس طلب مغفرت نماید، زیرا این عمل کفاره گناهش می باشد. حسن خلق: در این باره از امام صادق (علیه السلام) روایت شده است که ایشان فرموده اند: اخلاق نیک، خطاها و گناهان را ذوب می کند، همانگونه که تابش خورشید برف و یخ را آب می کند و اخلاق ناپسند اعمال نیک را نابود می سازد، همانگونه که سرکه، عسل را فاسد میکند. انتظار نماز: امام موسی بن جعفر (علیه السلام) می فرمایند: اِنتِظارُ الصَلاه جَماعَه مِن جَماعَه اِلی جَماعَه کَفارَهُ کُلِ ذَنب؛ انتظار نماز جماعت، از این نماز جماعت تا نماز جماعت بعدی، کفاره ی گناهان است. تلاوت قرآن: روایت شده است که حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) فرموده اند: ای سلمان برتو باد خواندن قرآن، زیرا خواندن قرآن کفاره گناهان و پوشش از آتش و امان از عذاب الهی می باشد. صلوات: حضرت رضا (ع) در باب جایگاه صلوات در نابودی گناهان بیان می دارند: همانا کسی که توان ندارد کاری که کفاره گناهش باشد انجام دهد، پس فراوان بر محمد و آل محمد (صلی الله علیه و آله) درود فرستد زیرا این عمل گناهان را نابود می سازد.
پی نوشت ها: 1ـ علامه مجلسی بحار الانوار ج:71: 351؛ ج78: 67؛ ج94: 47. 2ـ کلینی، اصول کافی، ج2 :356. *صمدی، آثار گناه در زندگی و راه جبران: 320-322. منبع:قدس 211008