یکی از امور که از سوی ائمه اطهار (ع) پیوسته مورد تاکید قرار گرفته و برای آن پاداشی بی مانند ذکر شده است، اطعام نمودن مؤمنین می باشد.
عقیق:در این باره از امام باقر (ع) نقل شده است که حضرت محمد (ص) بیان داشتند: هر کس سه نفر از مسلمانان را غذا دهد خدا از سه نقطه بهشت در ملکوت اعلی او را غذا دهد: 1- فردوس برین، 2- بهشت عدن، 3- طوبی؛ که آن درختی است در بهشت برین؛ و نیز امام صادق (ع) فرمودند: اگر کسی مردی از مسلمانان را غذا دهد نزد من دوست داشتنی تر از آن است که غذا دهد عده زیادی از«الافق» را. راوی گوید عرض کردم: الافق یعنی چه؟ فرمودند: صد هزار یا بیشتر از مردم (غیرمسلمان و مشرک)؛ و در جایی دیگر بیان داشته اند: «هر کس غذا دهد برادرش را برای خدا مثل آن است که جماعتی از مردم را غذا دهد.» گفتم: «جماعت چقدر است؟» فرمود: «صد هزار نفر مردم.» علاوه بر این از احمد بن محمد خالد از عثمان بن عیسی از حسین بن نعیم الصحاف از امام صادق (ع) که فرمودند: «ای حسین، آیا برادرت را دوست داری؟» گفتم: «آری» فرمودند: «به فقرای ایشان نفعی می رسانی؟» گفتم: «بلی». فرمودند: «آگاه باش بدرستی که بر تو حق دارند که دوست بداری آنچه که خدا دوست دارد، آگاه باش تو به آن ها نفع نمی دهی تا دوست داشته باشند آیا آن ها را به منزلت دعوت می کنی؟» گفتم: «من هیچ نمی خورم مگر با من دو تا سه مردی از آن ها کمتر یا بیشتر باشد.» فرمودند: «بدان بدرستی که فضل آن ها بر تو بیشتر از فضل تو بر آن هاست.» گفتم: «فدایت شوم غذایم را به آن ها می دهم و آن ها را در خانه ام ساکن می کنم و چگونه فضل آن ها بر من بیشتر است؟» فرمودند: «بلی هرگاه آن ها وارد خانه ات شدند برای تو و عیالت مغفرت خدا را می آورند و چون خارج می شوند از منزلت گناهان تو و عیالت را می برند.»
پی نوشت ها: 1-کلینی، فروع کافی، ج 2: 200-203. 2-برقی، المحاسن: 390-393. 3-محمد حسین ورپشتی، آیین تندرستی (ترجمه جلد 16-17 وسایل الشیعه): 301-302. منبع:قدس 211008