مسئول دفتر نمایندگی حوزه علمیه خراسان جنوبی با تأکید بر اینکه حفظ کلام وحی توسط طلاب نباید به حفظ الفاظ آن ختم شود، بر لزوم توجه به حفظ قرآن درحوزه های علمیه تأکید کرد.
عقیق: حجت الاسلام محسن مشرفی مقدم، مسئول دفتر نمایندگی حوزه علمیه خراسان جنوبی گفت: وقتی انسان كلام وحی را به خاطر می‌سپارد ناخود آگاه در جانش تأثیر می‌پذیرد و او را در مسیر عمل به دستورهای خداوند پیش می‌برد. وی با اشاره به آیات 33 و 34 سوره احزاب« وَ اذْکُرْنَ ما یُتْلى فِی بُیُوتِکُنَّ مِنْ آیاتِ اللَّهِ وَ الْحِکْمَةِ إِنَّ اللَّهَ کانَ لَطِیفاً خَبِیراً» گفت: حفظ قرآن برای یک طلبه علوم دینی باید جزء ضروریات محسوب شود. این استاد حوزه خراسان جنوبی، با بیان اینکه مقام معظم رهبری در سخنانی می فرمایند«حفظ قرآن مقدمه عمل به این کلام آسمانی است» بیان داشت: کسانی که حافظ قرآن می شوند در عمل کردن به آیات قرآن موفق تر هستند. وی، با تأکید بر اینکه ورودی حوزه های علمیه برخی از کشورها از جمله، سودان و مصر، حفظ کل قرآن کریم می باشد بیان داشت: در کشور ما تنها چند سالی است که روخوانی و روانخوانی به عنوان شرط ورود به حوزه ها مطرح شده است. حجت الاسلام مشرفی مقدم، اظهار داشت:طلاب با رسیدن به مرحله پایه ۶ حوزه باید حافظ قرآن کریم باشند اما با تبادل نظرهایی که در این زمینه صورت گرفت به این نتیجه رسیدیم که نمی توان با اجبار حافظ قرآن تربیت کرد. وی با اشاره به اینکه اگر فردی به قرآن تمسک جسته و یا حافظ قرآن باشد دیگر احتیاج به هیچ چیزی نخواهد داشت گفت:مطابق روایتی از رسول اکرم (ص) فردی که در سینه اش مطلبی از قرآن مجید نباشد همچون خرابه ای است که اشیاء بی ارزش در آن جای می گیرند. مسئول دفتر نمایندگی حوزه‌های علمیه خراسان جنوبی عمل به مضامین قرآن را یكی از اهداف حفظ دانست و افزود: هر فردی به میزان آیه ای که حفظ کرده باشد در آخرت به او خطاب می شود که قرآن را بخوان و از درجات بالا برو. وی پیرامون پاداش حافظان قرآن اظهار داشت :پاداش بسیار حافظان قرآن كه در برخی از روایات به چشم می‌خورد بدین جهت است كه آنان پیوسته آیات الهی را تكرار می‌كنند و گوشت و پوست خود را با آن می‌آمیزند لذا بالاتر از درجه حفظ قرآن و حافظ قرآن درجه ای نیست. حجت الاسلام مشرفی مقدم با اشاره به اینکه انسان برای دستيابی به قله كمال بايد به آموزه‌های اين مصحف شريف جامه عمل بپوشاند تصریح کرد: وقتی به زندگی بزرگان دین می‌نگریم درمی‌یابیم که علمای قدیم به طور ناخودآگاه و بدون برنامه‌ریزی قبلی بخش‌هایی از قرآن را به صورت موضوعی و بر اثر تفکر بر آن آیات یا تکرار در تلاوت حفظ می‌کردند. وی بر ضرورت توجه به کلیه مراحل انس با قرآن کریم در حوزه های علمیه تأکید کرد و گفت: حوزه های علمیه با پرورش فقها و مجتهدان به نام در طول تاریخ بزرگترین خدمت را به جهان اسلام عرضه کردند. منبع:حوزه 211008