عقیق:حجتالاسلام سیدمحمد یزدانی (کارشناس ارشد مؤسسه تحقیقاتی حضرت ولیعصر(عج)): فرقه وهابیت که از سال 1157 هجری قمری در منطقه درعیه با بیعت محمد بن عبدالوهاب متوفای 1206 هجری قمری با محمد بن سعود متوفای 1179هـ تشکیل شده است، آنها اعتقادات و باورهای جدیدی را مطرح کردند که پیش از این سابقه چندانی نداشت، از جمله آنها بر این باور هستند که گریه کردن برای اموات و عزاداری برای آنها نه تنها جایز نیست؛ بلکه انجام دهنده آنها بدعتگذار و خارج از دین است و اگر کسی برای میتی گریه کند، باعث عذاب آن میت خواهد شد، همچنین آنها هر نوع تبرک را شرک و کفر میدانند؛ مثلاً اگر کسی دست شخصی را به عنوان احترام ببوسد، مشرک شده و آن شخص را شریک خداوند قرار داده است.اما مرگ ملک عبدالله سنگ محک خوبی برای وهابیت بود تا ثابت شود که آنها گفتار آنها با عملکردشان زمین تا آسمان تفاوت دارد، در مرگ ملک عبدالله، وهابیها در کشورهای مختلف از سه تا چهل روز عزای عمومی اعلام کردند، فرزندان ملک عبدالله سیل آسا در مرگ پدر اشک میریختند؛ بدون اینکه یادشان باشد این گریهها بر عذاب عبدالله میافزاید!در مراسم بیعت با خلیفه جدید، ولیعهد و ولی ولیعهد، بزرگان و علمای وهابی میآمدند و دست این سه نفر را به عنوان بیعت میبوسیدند، با اینکه شبکههای وهابی بارها تأکید کردهاند که هر نوع بوسیدن دست کفر و شرک و تقدیس آن شخص است.*گریه کردن برای میت سبب عذاب او میشود!وهابیها تلاش میکنند که خود را به دروغ به اهل سنت بچسپانند، اما در صحیحترین کتابهای اهل سنت روایاتی وجود دارد، هر نوع گریه کردن برای میت سبب عذاب آن میت میشود:از أبی برده از پدرش نقل شده که وقتی عمر ضربت خورد، صهیب فریاد میزد: ای وای! برادرم از دست رفت، عمر گفت: مگر نمیدانی که رسول خدا(ص) فرموده است که میت با گریه زندهها گرفتار عذاب میشود؟«عَنْ أَبِى بُرْدَةَ عَنْ أَبِیهِ قَالَ لَمَّا أُصِیبَ عُمَرُ -رضى الله عنه- جَعَلَ صُهَیْبٌ یَقُولُ وَاأَخَاهُ. فَقَالَ عُمَرُ أَمَا عَلِمْتَ أَنَّ النَّبِىَّ -صلى الله علیه وسلم- قَالَ «إِنَّ الْمَیِّتَ لَیُعَذَّبُ بِبُکَاءِ الْحَىِّ» . (صحیح البخاری، حدیث شماره : 1290، کتاب الجنائز، باب قَوْلِ النَّبِىِّ(ص) «یُعَذَّبُ الْمَیِّتُ بِبَعْضِ بُکَاءِ أَهْلِهِ عَلَیْهِ»).و در صحیح مسلم آمده است: از عبدالله بن عمر نقل شده است که حفصه، در عزای عمر گریه میکرد، عمر گفت: دست برادر، دختر من! مگر نمیدانی که رسول خدا(ص) فرموده است که میت با گریه خانوادهاش بر او عذاب میشود؟«عَنْ عَبْدِاللَّهِ أَنَّ حَفْصَةَ بَکَتْ عَلَى عُمَرَ فَقَالَ مَهْلاً یَا بُنَیَّةُ أَلَمْ تَعْلَمِى أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ -صلى الله علیه وسلم- قَالَ «إِنَّ الْمَیِّتَ یُعَذَّبُ بِبُکَاءِ أَهْلِهِ عَلَیْهِ». (صحیح مسلم، حدیث شماره: 2181، کتاب الجنائز، باب الْمَیِّتُ یُعَذَّبُ بِبُکَاءِ أَهْلِهِ عَلَیْهِ)همین مطلب در چند جای دیگر از صحیح بخاری و مسلم با تعبیرهای مختلف نقل شده است، اما در مرگ ملک عبدالله اعضای خانواده او و همچنین دیگر علما و صاحب منصبان حکومت عربستان گریه میکردند و اشک میریختند؟حال سؤال ما این است که چطور گریه کردن بر عبدالله جایز است و سبب عذاب بیشتر او نمیشود، اما برای دیگران سبب عذاب میشود؟عزاداری برای میت، بدعت و شرک استسایتهای خبری معتبر وهابی و همچنین شبکههای آنها اعلام کردند که در برخی از کشورها همچون بحرین و اردن به خاطر مرگ ملک عبدالله تا چهل روز عزای عمومی اعلام کردهاند؛ از جمله در سایتهای الجزیره و ...حال سؤال ما این است که برای این مدت اعلام عزای عمومی چه مدرک شرعی داشتهاید؟ با اینکه لجنه دائمی فتوای عربستان سعودی فتوا داده است که هر نوع مراسم برای مرده؛ حتی اگر از پیامبران باشد، شرک است:گرفتن مراسم برای کسی که مرده است؛ چه از انبیاء باشد یا از اولیاء و صالحین جایز نیست؛ زیرا تمام اینها از کارهایی که در دین ایجاد شده و از وسایل شرک است؛ زیرا رسول خدا(ص) چنین کاری برای انبیاء و صالحین پیش از خود انجام نداده است، صحابه برای پیامبر انجام نداده است، هیچ یک از ائمه مسلمانان در سه قرن اول انجام ندادهاند.«لا یجوز الاحتفال بمن مات من الأنبیاء والأولیاء الصالحین، ولا إحیاء ذکراهم بالموالد...؛ لأن جمیع ما ذکر من البدع المحدثة فی الدین، ومن وسائل الشرک، فإن النبی صلى الله علیه وسلم لم یفعل ذلک بمن سبقه من الأنبیاء والصالحین، ولا فعله الصحابة رضی الله عنهم بالبنی صلى الله علیه وسلم ولا أحد من أئمة المسلمین فی القرون الثلاثة». (فتاوى اللجنة الدائمة - المجموعة الأولى، ج23، ص 227). حالا از وهابیها سؤال میکنیم که مگر پیامبر(ص) برای گذشتگان صالح چهل روز عزای عمومی اعلام کرده است که شما برای عبدالله انجام دادهاید؟ آیا محمد بن عبد الوهاب، در مرگ محمد بن سعود که رفیق و همراه او در تأسیس وهابیت بودند، چهل روز عزای عمومی اعلام کردند؟بوسیدن دست، شرک و کفر استبارها در شبکههای فارسی زبان و عرب زبان وهابی شنیدهایم که دست بوسیدن، عملی شرک آمیز است و شخصی را که دست او بوسیده میشود، شریک خدا قرار دادن است.اما در مراسم بیعت با خلیفه جدید و ولیعهد و ولی ولیعهد، دیدیم که بزرگان وهابیت میآمدند و دست این سه نفر را به عنوان بیعت میبوسیدند، همچنین در مراسم خاکسپاری عبدالله، بعد از دفن میآمدند و دست پادشاه جدید را میبوسیدند.حالا چطور شد که دست بوسی برای وهابیها جایز است؛ اما برای دیگر مسلمانان شرک و کفر؟لجنه دائمی افتای عربستان سعودی در این زمینه فتوا داده است:جایز نیست که زنها دست و پای بزرگان و دست و پای هیچ یک از اعضای خانواده خود را ببوسد؛ زیرا دیده نشده است که کسی دست پیامبر(ص) و یا دست یکی از خلفای راشدین را بوسیده باشد. این عمل، غلو در تعظیم مخلوق است و راهی به سوی شرک است.«تقبیل نساء البوهرة ید کبیرهم ورجله وتقبیلهن ید کل فرد من أسرته ورجله لا یجوز، ولم یعرف ذلک مع النبی صلى الله علیه وسلم ولا مع أحد من الخلفاء الراشدین؛ وذلک لما فیه من الغلو فی تعظیم المخلوق، وهو ذریعة إلى الشرک».(فتاوى اللجنة الدائمة - المجموعة الأولى، ج2، ص383).تا دیروز عبدالفتاح خدمتی رئیس شبکه وهابی ـ داعشی «کلمه» میگفت که بوسیدن دست شرک و تقدیس آنها است، حالا چطور شده است که در مرکز وهابیت و در جشن انتخاب خلیفه وهابیت، این مسائل شرکآمیز دیده میشود؟آیا وهابیهایی که دست ملک سلمان را بوسیدند، مشرک هستند؟چرا خلیفه جدید وهابیت و همچنین ولیعهد او و ولی ولیعهد او، مردم را از این کار نهی نکردند؟ مگر آنها عالم و خدا ترس نبودند؟ آیا وهابیها مشرک شدهاند یا این فتاوا بهانهای برای مشرک اعلام کردن سایر مسلمانان است و حلال قرار دادن مال و جان و ناموس آنان؟! به راستی از ادعا تا عمل چه قدر فاصله است.منبع:فارس