یک کارشناس مسائل مذهبی گفت: کسانی که نماز را سرسری می‌گیرند و نسبت به آن بی‌معرفت هستند، در واقع به اهمیت نماز توجه ندارند لذا نمازی هم که می‌خوانند با حضور قلب نخواهد بود.
عقیق: حجت‌الاسلام محمدرضا خدایی اظهار کرد: برخی از افراد به هنگام نماز مانند عاشقی که منتظر ملاقات با معبود است برای وصل شدن به چشمه‌سار زلال نماز لحظهشماری می‌کنند و مانند عاشقی که منتظر ملاقات با معشوق است در انتظار هنگامه اذان و نمازند و آن‌گاه که به نماز می‌ایستند از هم و غم دنیا فارغ‌اند و چنان غرق راز و نیاز با معبود می‌شوند که گویا هیچ کس جز او را نمی‌شناسند. این کارشناس مسائل مذهبی تصریح کرد: عده‌ای از افراد یا اصولاً به نماز بی‌توجه‌اند و یا نماز را تا پایان وقتش به تأخیر می‌اندازند و اگر هم گاهی آن را در اول وقت برگزار می‌کنند لذت لازم را از آن نمی‌برند و تازه در پایان این فریضه مهم الهی متوجه می‌شوند که کاری که انجام داده‌اند نماز بوده است. وی گفت: کسانی که نسبت به اهمیت نماز شناختی کافی دارند، مثلاً اطلاع دارند که اولین چیزی که در روز رستاخیز مورد بازرسی و محاسبه قرار می‌گیرد نماز است آن را ستون دین می‌دانند، برای نماز سرمایه‌گذاری می‌کنند و وقت بیشتری را صرف آن می‌کنند، در نتیجه حضور قلب بیشتری خواهند داشت. این کارشناسان مذهبی افزود: این‌که در برخی از آموزه‌های دینی سفارش شده است که آن هنگام که به نماز ایستادید، چنان نماز بخوانید که گویا آخرین نماز شماست و دیگر هرگز موفق به نماز نخواهید شد، اهمیت حضور قلب در نماز را می‌رساند. خدایی با استناد به بیانات عارف بزرگ، میرزا جواد آقا ملکی تبریزی، اظهار کرد: سبب حضور قلب، همت آدمی است، زیرا قلب تابع همت(توجه و اهتمام) است، اگر همت نماز باشد، قلب هم نزد نماز حاضر خواهد شد و اگر همتت در پی چیز دیگری باشد، قلبت هم از نماز غافل و نزد آن چیز خواهد بود، چون خداوند برای هیچ‌کس دوقلب قرار نداده است و برای احضار قلب در نماز جز این‌که همتت را متوجه نماز کنی، راه دیگری نیست. وی تصریح کرد: همان‌گونه که وقتی ویروس سرماخوردگی وارد بدن کسی می‌شود و او را بیمار می‌کند دیگر مزه خوردنی‌ها و آشامیدنی‌ها را درست درک نمی‌کند، فرد نمازگزار هم در طول روز و فرصت پیش از نماز اگر روحش به گناهی مانند نگاه آلوده به نامحرم، دروغ، غیبت و ... گرفتار شود دیگر شیرینی مناجات با پروردگار را در نماز احساس نمی‌کند. وی اضافه کرد: قرآن کریم در آیه 91 سوره مبارکه مائده «همانا شیطان میخواهد با شراب و قمار میان شما دشمنی و کینه ایجاد کند و شما را از یاد خدا و از نماز باز دارد پس آیا شما دست برمیدارید» راهبرد و شگرد شیطان برای دوری انسان از نماز را غوطه‌ور کردن او در گناه و معصیت معرفی می‌کند. خدایی خاطرنشان کرد: یکی از اهرم‌های شیطان برای دوری آدمی از نماز آن است که او را در باتلاق کار حرام می‌اندازد و به ویروس گناه آلوده می‌کند، مثلاً به رابطه نامشروع به نامحرم وادار می‌کند که بر اثر آن شخص در نماز کسل و حواسش پرت می‌شود و بدین ترتیب وی از بسیاری از خوبی‌ها و برکات نماز و یاد خدا محروم می‌ماند. این کارشناس مسائل مذهبی گفت: تعیین مکانی مشخص از منزل یا محل کار به‌عنوان مصلی(نمازخانه)، موجب حضور قلب بیشتر یا شاید هم عامل راهیابی به اسرار و ملکوت نماز شود، بسیاری از افراد برایشان فرقی نمی‌کند که در چه محلی نماز بخوانند ولی در آموزه‌های دین ما توصیه شده که محلی را در خانه به‌عنوان نمازخانه معین کنیم. وی افزود: حسن اختصاص مکانی خاص در منزل یا محل کار برای اقامه نماز این است که در این محل کار دیگری انجام نمی‌شود در نتیجه خود این مکان محل نزول ملائک می‌شود و نوعی نورانیت، حضور قلب و معنویت را به نمازگزار القا می‌کند. وی اظهار کرد: در احادیث نیز توصیه شده است اگر حالت اضطراری و مشکلی پیش آمد برای اجابت دعا به مصلی خانگی پناهنده شوید و یا کسی را که در سکرات موت است به نمازخانه‌اش منتقل کنند تا جان دادن او تسهیل شود.