اى مفضّل! و محلّ سكونت نوح عليه السلام و قوم او، در روستايى به فاصله يك منزلى در سمت غرب كوفه بود. نوح عليه‌السلام، مردى نجّار بود كه خداوند، او را به پيامبرى برانگيخت و وى را برگزيد.
عقیق:مُفضّل بن عمر می‌گوید: نزد امام صادق عليه‌السلام در كوفه بودم، در ايّامى كه بر ابوالعباس سفّاح، وارد شده بود. هنگامى كه به محلّه كُناسه رسيديم، فرمود: عمويم زيد، اين جا به دار آويخته شد. سپس به راه خود ادامه داد تا به راسته روغنفروشان ـ كه در انتهاى راسته زينسازان بودـ، رسيد. پس خود پياده شد و فرمود: پياده شو. اين، مكان سابق مسجد كوفه است؛ همان كه آدم عليه‌السلام آن را رسم كرد و من نمىپسندم كه سواره داخل آن شوم. گفتم: چه كسى نقشه آن را تغيير داد؟ فرمود: نخستين آن، توفان زمان نوح عليه‌السلام بود. سپس ياران پادشاهان ايران و عرب، و سرانجام، زياد بن ابى‌سفيان، آن را تغيير دادند. گفتم: كوفه و مسجد آن، در عصر نوح عليه‌السلام وجود داشتند؟ فرمود: آرى، اى مفضّل! و محلّ سكونت نوح عليه السلام و قوم او، در روستايى به فاصله يك منزلى در سمت غرب كوفه بود. نوح عليه‌السلام، مردى نجّار بود كه خداوند، او را به پيامبرى برانگيخت و وى را برگزيد. نوح، نخستين كسى است كه كشتىاى ساخت كه بر آب، روان گردد. نوح، نهصد و پنجاه سال در ميان مردم خود، درنگ كرد و آنان را به سوى خداوند عزوجل فرا مىخواند؛ ليكن، وى را استهزا كرده، به تمسخر مىگرفتند. چون از آنان چنين ديد، نفرينشان كرد و گفت: پروردگارا! هيچ كس از كافران را بر روى زمين، باقى مگذار؛ چرا كه اگر آنان را باقى بگذارى، بندگانت را گمراه مىكنند و جز زشتكارِ ناسپاس نمىزايند. پس خداوند به نوح وحى فرمود: كشتى جادارى بساز و در ساختن آن، شتاب كن. آن گاه، نوح به دست خود در مسجد كوفه كشتى ساخت و چوب آن را از راه دور آورد تا آن كه از ساختن آن، رهايى يافت. متن حدیث: