عقیق:طبق آنچه از کتاب و سنت استفاده می‏شود انسان در فاصله میان مرگ و رستاخیز عمومی، یک زندگانی محدود و موقتی دارد که برزخ و واسطه میان حیات دنیا و حیات آخرت است[1].

روح انسان در برزخ، به صورتی که در دنیا زندگی می‏کرد، بسر می‏برد اگر از نیکان است از سعادت و نعمت و جوار پاکان و مقربان درگاه خدا بر خوردار می‏شود و اگر از بدان است در نقمت و عذاب و مصاحبت شیاطین و پیشوایان ضلال می‏گذراند. خدای متعال در وصف حال گروهی از اهل سعادت می‏فرماید:

وَ لا تحْسبنَّ الَّذِینَ قُتِلُوا فی سبِیلِ اللَّهِ أَمْوَتَا  بَلْ أَحْیَاءٌ عِندَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ فَرِحِینَ بِمَا ءَاتَاهُمُ اللَّهُ مِن فَضلِهِ وَ یَستَبْشرُونَ بِالَّذِینَ لَمْ یَلْحَقُوا بهِم مِّنْ خَلْفِهِمْ أَلا خَوْفٌ عَلَیهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ3

و در وصف حال گروهی دیگر که در زندگی دنیا از مال و ثروت خود استفاده مشروع نمی‏کنند، می‏فرماید:
حَتی إِذَا جَاءَ أَحَدَهُمُ الْمَوْت قَالَ رَب ارْجِعُونِ لَعَلی أَعْمَلُ صلِحاً فِیمَا تَرَکْت  َکلا  إِنَّهَا کلِمَةٌ هُوَ قَائلُهَا  وَ مِن وَرَائهِم بَرْزَخٌ إِلی یَوْمِ یُبْعَثُونَ4

[1] - بحار، ج 2، باب البرزخ، به نقل از شیعه در اسلام، طباطبایی،سید محمد حسین، صفحه 162

[2] - همان

[3] - سوره آل عمران، آیه 169 و 170

[4] - سوره مؤمنون، آیه 99 و 100

[5] - شیعه در اسلام، طباطبایی،سید محمد حسین، صفحه 162

 منبع:جام

211008