وی با تأکید بر اینکه خط فقر در یک جامعه با وضعیت اقتصادی مردم آن جامعه سنجیده می‌شود، توضیح داد: مفهوم فقر کمّی است، نمی‌توان خط فقر یک جامعه را با جامعه دیگر مقایسه کرد.
حجت‌الاسلام آقانظری اظهار داشت: به طور مثال در صدر اسلام فقیر کسی بوده که از حداقل امکانات خوراک و پوشاک و مسکن بی‌بهره بوده است اما اکنون مسائلی چون هزینه‌های دارو و درمان، تحصیل و ... نیز بدین امر افزوده شده است بنابراین خط فقر در همه جا با هم متفاوت است؛ از شهر و روستا گرفته تا یک کشور نسبت به کشور دیگر.
نویسنده «مبانی بخش عمومی در اقتصاد اسلامی» مهمترین نکته در از بین بردن فقر در جامعه را استفاده از نیروی انسانی آن جامعه و ایجاد اشتغال برای آنها به شمار آورد و توضیح داد: همین امر عاملی برای فراهم‌شدن زمینه رفاه برای آنها می‌شود البته افرادی که زمینه کار و فعالیت هم ندارند باید رفاهشان فراهم شود چرا که در اسلام فقر امری ناپسند است.
وی در ادامه توضیح داد: برخی جوامع اهمیتی به وضعیت فقر و ثروت و کاهش فقر ندارند و وضع اقتصادی مردم برایشان امری قابل توجه نیست، در حالی که فاصله طبقاتی در اسلام مدنظر است و توزیع ثروت و درآمد بسیار قابل توجه است. در قرآن کریم سوره «حشر» بسیار درباره شکاف طبقاتی بحث شده که دراین زمینه راهکارهایی نیز ارائه شده است از جمله ایجاد اشتغال و اخذ پول از ثروتمندان و دادن به فقیران.
حجت‌الاسلام آقانظری در پایان یادآور شد: نظام مالیاتی اسلامی نیز باید طوری باشد که مشوق مالیاتی به افراد ارائه دهد و در کنارش برای برخی افراد معافیت مالیاتی قائل شود.
منبع:فارس
211008