مراسم هفتگی دعای کمیل در حرم حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) ، همزمان با شب پانزدهم محرم برگزار شد.

به گزارش عقیق ، حاج منصور ارضی در این مراسم حاضران را به به قدردانستن حال و هوای حسینی خود توصیه کرد

در ادامه متن سخنان حاج منصور ارضی در مراسم دعای کمیل این هفته از نظرتان می گذرد:

قدر اینکه هروقت اراده می کنی می توانی برای سیدالشهدا(ع) گریه کنی رابدان . تابه حال شده به این موضوع فکر کنی؟ اینکه هرموقع روز، در هرجایی فرقی هم نمی کند خانه ، خیابان یا محل کار ناگهان یاد یکی از مصائب ابی عبدالله(ع) می افتی ، یاد سقای بی دست می افتی ، همینطور اشکت جاری می شود و دلت راهی کربلا. این بهترین هدیه ایست که خدا به تو داده است. چه بخواهی و چه نخواهی.

همه این حال و هوای تو هم از صدقه سر حضرت زینب (س) است. «فنادا بصوت الحزین» حضرت ناله ای زده اند که این حزن به دل های ما هم تسری پیدا کرده.

همه از نفس بی بی این نعمت را داریم . ولی حفظ کردن این نعمت سخت است. اینجا گیر کار ماست. اگر ما بتوانیم این حزن را در وجودمان حفظ کنیم ، در بندگی ما هم زاینده خواهد شد . یعنی در زندگی مان تولید بندگی ، تواضع ، اطاعت و عبادت می کند و نتیجه میگیریم. همه حرف ما سر همین موضوع است.

ما که در مصایب نمی توانیم همراه حضرت زینب (سلام الله علیها) باشیم ، او به تنهایی همه بار را به دوش کشیده واز ما یک چیز می خواهد ، فقط در بندگی کردن دنباله روآنها باشیم. سختی کار هم همین جاست.

وقتی در کمیل می گوییم اللهم انی اتقرب الیک بذکرک ،  حرف سنگینی است بچه ها ! ما همیشه همینطور این دعا را می خوانیم و می گذریم . نمی دانید چه مقام عظیمی است. در این جا نمی گوییم من می خواهم به تو قرب پیدا کنم . می گوییم من رسیده ام به این قرب از خودت و ذکرت . در اینجا امیرالمونین(ع) انگار در آغوش خدا بوده که اینطور بیان می کند . حالا اینکه ما هر شب جمعه این ها را تکرار می کنیم در واقع به این مقام حضرت نگاه می کنیم. ما اهل دعا نیستیم که اگر بودیم از همان بسم الله اول دلت می رفت. سراپای وجودت را گنه کار می دیدی.

آن وقت در این دهه محرم حق تعالی به موسی (ع) فرمود : ای موسی بهتریم تقرب را در این دهه پیدا می کنی. حضرت سوال کرد:مگر در عاشورا چه شده؟ که خداوند فرمود بنشین تا برایت بگویم . در این روز فرزند پیامبرآخرالزمان را در این روز اینطور سر می برند و خانواده اش را به اسارت می برند.

حضرت موسی (ع) گریه کرد و از همین گریه تقرب یافت . انبیاء اینطور بودند . آن وقت این نعمت عظیم به این راحتی در دست ماست وقدر نمی دانیم.

بهتر از گریه کن امام حسین(ع) کیست که خدا دوستش داشته باشد و بدتر از ما کیست که با همه این دوست داشتن و این نعمت بزرگ باز هم گناه می کنیم. اگر این را فهمیدیم خدا انشالله عاقبتمان به خیر کند و اگر نفهیمیدیم خدا توفیق فهمش را به ما عطا کند.

لازم بذکر است، حاج منصور ارضی به دلیل کسالت، نتوانست دعای کمیل را قرائت کند و دعای توسط حاج حسین سازور در آستانه ی مقدس حضرت عبدالعظیم حسنی علیه السلام خوانده شد.