قدر گودال غدیر را نمی دانیم، گودال کربلا بوجود می آید!

بامداد جمعه دوازدهم آبان ماه و در آستانۀ عید سعید غدیر خم، حرم حضرت عبدالعظیم حسنی (ع)، پذیرای خیل مشتاقانی بود که برای شنیدن نوای دلنشین دعای کمیل حاج منصور ارضی به آن مکان مقدس آمده بودند.

به گزارش عقیق، حاج منصور ارضی که مدتی است پیش از خواندن دعای کمیل به توضیح و تفسیر دعای «عدیله» می پردازد، سخنان خود را اینگونه آغاز می کند که؛ اقتدا کردنت به اهل بیت (ع) باعث نجات انسان است و این به خاطر آن است که اهل بیت ـ به زبان سادۀ ماـ بی غل و غش هستند و ذره ای از کلک  و دروغ استفاده نمی کنند. دعای جامعۀ کبیره هم تفسیر همین موضوع است؛ یعنی  نجات در اقتدا کردن به اهل بیت (ع) است.

وی در بخش دیگری از سخان خود با اشاره به این که آن ها که در ماجرای غدیر، خدا و پیغمبر و امیر المومنین (ع) را مسخره کردند، قابل هدایت نبودند، به دعای « اللهم جعلنا من المتمسکین بولایة امیرالمومنین علیه السلام» اشاره کرده و می گوید: " این فقط یک دعا است.مهم این است که ببینیم در عمل چه کسی گوش به فرمان امیرالمومنین است."

حاج منصور با اشاره به این که همه بعد از غدیر حرکت می کنند به سمت کربلا، به عدم همراهی ان عباس با ابی عبدالله با وجود شناخت کافی او از اهل بیت اشاره می کند و در ضمن تلنگری می گوید: " ما هم ابن عباس هایی هستیم که با حسین به کربلا نمی رویم..."

این پیرغلام اهل بیت (ع) در تشریح این مطلب که « ما قدر گودال غدیر را نمی دانیم و گودال کربلا به وجود می آید» می گوید: « به خدا با یک یا علی همه چیز درست می شود، ولی یک یا علی در عمل! ما با بزرگان دین خیلی فاصله داریم، لذا سینه زنی و گریه و فریادمان می شود از روی شهوت!...همین دعای کمیل را می دانید که چه طور به دست ما رسیده؟ از پشت سر افراد زبان شان را در می آوردند تا نام علی را حذف کنند. حالا قدر این دعا را نمی دانیم. ما قدر گودال غدیر را نمی دانیم و گودال کربلا به وجود می آید.»

این مداح اهل بیت در بخش دیگری از سخنانش به عدم حضور وعاظ ـ خصوصاٌ روحانیون محترم ـ در هیئت ها اشاره کرده و بیان می کند که در هیئت ها نباید فقط به خواندن زیارت عاشورا و ذکر مصیبت و سینه زنی اکتفا کنیم که در این صورت تمام دستورات پیامبر و اهل بیت(ع) ابتر خواهد ماند و دشمن از همین مسئله سوء استفاده خواهد کرد.

در ادامه نیز حاج منصور ارضی این گونه به استقبال قرائت دعای کمیل رفت:

شبی در محفلی ذکر علی بود ... شنیدم عاشقی مستانه فرمود

اگر دوزخ به زیر پوست داری...  نسوزی گر علی را دوست داری

***

با عاشق علی هر که سر و کار ندارد ... پوسیده نهالیست، پر و بال ندارد

ما غرق گناهیم از آتش نهراسیم ... آتش به محبان علی کار ندارد

کد خبرنگار: 212110