امام صادق(ع) فرمود :اينان [اهل
سنّت] بسم اللَّه الرحمن الرحيم را [به هنگام قرائت حمد و سوره در نماز] پنهان مى
كنند [اصلا نمى خوانند يا آهسته مى گويند]. پس به خدا چه نامهاى نيكى را پنهان
مى كنند.
هر
گاه پيامبر اكرم(ص) به خانه خود در مى آمد و قريش
براى ديدن ايشان اجتماع مى كردند حضرت(ص) بسم اللَّه
الرحمن الرحيم را آشكارا مى خواند و صداى خود را بدان بلند مى كرد و قريش كه آن
را مى شنيدند مى گريختند و لذا خداوند عزّ و جلّ در اين باره نازل فرمود: وَ إِذا
ذَكَرْتَ رَبَّكَ فِي الْقُرْآنِ وَحْدَهُ وَلَّوْا عَلى أَدْبارِهِمْ نُفُوراً
؛و چون پروردگارت را در قرآن به يكتايى ياد كنى، بازمى گردند و مى رمند»
پی نوشت:
1-سوره اسراء/ آيه ۴۶.
2- بهشت كافى / ترجمه روضه كافى، ص312.
منبع:افکار