عقیق: ابو هارون مى‏ گويد:

امام صادق(ع) فرمود :اينان [اهل سنّت‏] بسم اللَّه الرحمن الرحيم را [به هنگام قرائت حمد و سوره در نماز] پنهان مى ‏كنند [اصلا نمى‏ خوانند يا آهسته مى‏ گويند]. پس به خدا چه نامهاى نيكى را پنهان مى ‏كنند.
هر گاه پيامبر اكرم(ص) به خانه خود در مى ‏آمد و قريش براى ديدن ايشان اجتماع مى‏ كردند حضرت(ص)  بسم اللَّه الرحمن الرحيم را آشكارا مى ‏خواند و صداى خود را بدان بلند مى‏ كرد و قريش كه آن را مى‏ شنيدند مى‏ گريختند و لذا خداوند عزّ و جلّ در اين باره نازل فرمود: وَ إِذا ذَكَرْتَ رَبَّكَ فِي الْقُرْآنِ وَحْدَهُ وَلَّوْا عَلى‏ أَدْبارِهِمْ نُفُوراً ؛و چون پروردگارت را در قرآن به يكتايى ياد كنى، بازمى ‏گردند و مى ‏رمند»

پی نوشت:

1-سوره اسراء/ آيه ۴۶.
2- بهشت كافى / ترجمه روضه كافى، ص312.

منبع:افکار