بنده علی اصغر ژولیده متولد سال 68 در تهران هستم.بحمدلله از کودکی و نونهالی زیر سایه پدر در مجامع اهل بیت افتخار نوکری را داشتم و دارم.
_ انگار وظیفه به روز رسانی و نگهداری وبلاگی که حاج آقا دارند بر عهده شما است.
بحمدالله بله . به کمک برخی از دوستان. البته در سال های گذشته انتشارات آرام دل اشعاری را بنا به تناسب اعیاد و شهادت ها در کتاب هایشان چاپ می کردند و از این طریق تغذیه ای برای مادحین عزیز در نقاط مختلف کشور ایجاد می شد.اما به دلایلی فعالیت آرام دل از این روش تغییر کرد به طوری که الان ماه محرم، صفر، فاطمیه و ماه مبارک بیشتر فعالیت می کند و یا کتب شعرای اهل بیت(ع) به صورت انفرادی چاپ و منتشر می کند.
_ در اصل مناسبتی شد؟
دقیقاً.شعرای محترم، شعرای جوان و دیگر شعرایی که شعرهای مذهبی می گویند و در این زمینه فعالیت می کنند احساس وظیفه شناسیشان بعد از مدتی این خلاء را حس کرد و تصمیم گرفتند که به انتشار اشعار خودشان در فضای مجازی ادامه بدهند و این خوراک معنوی را برای محافل و مجامع مذهبی ایجاد کنند. این شرایط و خلاء برای شعرهای حاج آقا هم بین مادحین ایجاد شد و درخواست های متعددی شد.علاوه بر اینکه بنده خودم هم علاقه داشتم در فضای مجازی یک پایگاه کوچکی ایجاد کنم.تا اینکه با مشورت و هم فکری حاج آقا وبلاگ را در اوایل سال 91 راه اندازی کردیم. مسیرها و شرح فعالیت های آن با راهنمایی های حاج آقا تعیین شد. طبعاً الان هم فعالیت اصلی وبلاگ بارگذاری و انتشار اشعار حاج آقا در مناسبت های مختلف است.که الحمدلله هم تا به حال بین دوستان و مادحین و وبلاگ ها و سایت های دیگر مورد تشویق و توجه قرار گرفته است.و از آن به عنوان مرجع اشعار حاج محمود یاد می شود. هر چند که تا به الان آن طور که باید جامع و کامل نبوده است. که البته برنامه هایی در دست داریم. ضمن اینکه خودمان در تلاش هستیم که ان شاءالله اشعار حاج آقا را از سال 67 تا به حال گلچین کنیم.و به صورت تفکیکی وزنجیره ای تبدیل به کتاب کنیم و منتشر کنیم. البته از فضای مجازی هم فاصله نمی گیریم. آن فضا را رها نمی کنیم و ضمن اینکه ما الان شعرها را بنا به مناسبت می گذاریم ولی اشعار زیاد است و اشعاری که از سال67 تا به حال سروده شده باید منتشر تا استفاده شود و واقعاً حیف است و باید طی یک برنامه ای جلو برویم.
_ شما خودتان شعر هم می گویید؟
اندک توفیقی بوده و انشاءالله خود اهل بیت عنایتی کنند .
_ سعی می کنید که این ادامه پیدا کند و راه پدر را ادامه دهید؟
حتماً. البته راه پدر راه نوکری اهل بیت(ع) است.نوکری اهل بیت می تواند خدمت در هر جای هیئت باشد. ولی علاقه بنده بیشتر به ستایشگری اهل بیت(ع) است و بعد شاعری
ـــ نمونه ای از اشعاری که تا به حال سروده اید را برایمان بخوانید.
یا اباصالح المهدی
محتاجم و وفای تو را آرزو کنم
ای مهربان عطای تو را آرزو کنم
ای آشنای دل ز ازل از قدیم ها
هرجا روم دعای تو را آرزو کنم
وقتی که با خدای خودم حرف می زنم
آهنگ ربنای تو را آرزو کنم
ای گرد خاک پای تو بس بهر عالمی
مولای من! رضای تو را آرزو کنم
تو وارث رئوفی زهرای(س) اطهری
مدح تو را ثنای تو را آرزو کنم
من در حریم چاک تو در اوج رحمتم
پس روز و شب لقای تو را آرزو کنم
کمی درباره ی تایخچه و چگونگی آغاز مداحی خودتان بگویید.
آیا تا کنون ستایشگری را به صورت آموزشی پیگیری کرده اید؟
بله، آموزش ستایشگری را در کلاس های مانند ذاکرین حسین جان(ع) زیر نظر حاج آقا منصور و ذاکرین اهل بیت(ع) که تحت نظر پدرم برگزار می شود را گذرانده ام. هم اکنون هم در کلاس های مؤسسه قدیم الاحسان به صورت ترمی، واحدی شرکت می کنم. البته به طور خاص تحت امر و نظر اساتیدی همچون حاج آقا منصور، حاج حسین سازور، حاج محمد طاهری و برخی دیگر از ذاکران با اخلاص امام حسین(ع) هستم.
در نوحه و سرود بیشتر به چه سبک هایی گرایش دارید؟
از لحاظ سبک، علاقمندی بنده بیشتر به سبک های حماسی و سوزناک است. اما چیزی که بیشتر برایم اهمیت دارد محتوای سبک و شعر است. مثلاً از نوحه هایی که محتوای معرفتی و یا فضای جهاد، شهادت و جبهه را دارند بیشتر استفاده می کنم. چون هم خودم و هم جامعه به آن نیاز داریم.
بیشتر از چه اشعاری استفاده می کنید؟
معمولاً اشعار پدرم را می خوانم و در نوحه ها و سبک ها برخی اوقات از ایشان کمک می گیرم. البته از بسیاری از شعرا نیز اشعار انتخابی را استفاده می کنم مانند: استاد سازگار، آقای لطیفیان و برخی از شعرای جوان مانند محمد بیابانی، قاسم نعمتی و دیگر شعرای اهل بیت(ع)، گاهی اوقات هم خودم شعر و سبک می سازم. از برخی دوستان و شعرای جوان که با پدرم انس شعری دارند هم استفاده می کنم.