وی با بیان اینکه بیانات امام علی(ع) وسیع تر از آنان است که در مورد آن سخن گفته شود ادامه داد: همانطور که در قرآن قرائت های مختلف وجود دارد و هر قرائتی معنای خاصی دارد باید در پژوهش قرآن معانی صحیح را از قرائت های مختلف جدا کرد.
این اندیشمند علوم اسلامی در مورد نهج البلاغه اظهار داشت: در مورد نهج البلاغه آیت الله جوادی فرموده اند بخشی از نهج البلاغه خطبه است و بخش دیگر آن خطابه است در خطبه حقایق عالیه و توحید رابیان می کند که فوق تصور حکما، علماء و دانشمندان علوم اسلامی است و به گرد این مسائل نخواهند رسید.
وی افزود: برای مثال حضرت علی می فرمایند: «الحمدالله المتجلی لخلقه بخلقه» که در این حدیث آن حضرت جهان را متجلی حق می داند هیچ مقامی حقیقت این معنا را نمی داند یا آن حضرت درباره قرآن میفرماید: «الحمدلله المتجلی فی کتابه من غیر ان رآه» خداوند در قرآن تجلی کرده است. تجلی خدا یا تکوینی است که در کل عالم است و یا تشریعی که در قرآن است.
جوادی آملی خاطر نشان کرد: حضرت علی با اشاره به سینه خود می فرماید در اینجا علم زیاد نهفته است علم امام، علم پیامبر(ع) و خداوند است. و حضرت علی تنها کسی است که می تواند به اذن الهی بگوید: «سلونی قبل ان تفقدونی». کسی به خود اجازه نمی داد چنین سخنی را بگوید.
این اندیشمند اسلامی تاکید کرد: ابن ابی الحدید معتزلی در شرح نهج البلاغه نام اصحابی که از محضر پیامبر(ص) استفاده کرده اند را ذکر می کند و می گوید اصحاب پیامبر(ص) یک طرف و حضرت علی طرف دیگر، همه منقولات یاران پیامبر را جمع کنید همه نقل از پیامبر داشتند ولی حضرت علی به عنون برادر و وصی پیامبر به اذن الهی، علم الهی را اظهار می کرد و آن علمی بود که علم ولایت نام داشت.
وی در پایان با اشاره به اینکه علی بن ابی طالب به گروه خاصی اختصاص ندارد و آمده است که تمام بشریت را روشن کند افزود: اگر لغزشی باشد به سید رضی برمی گردند ساحت حضرت علی و نهج البلاغه از اشتباه بری است و باید اشتباهات را به خود نسبت دهیم.
منبع:ابنا