اگر عملی در دین وارد نشده باشد و با عنوان دین انجام شود، علاوه بر اینکه ثوابی ندارد، بلکه گناه نیز محسوب می‌شود، چرا که بدعت در دین نهی شده است.
در «مفاتیح‌الجنان» شیخ عباس قمی آداب خاصی برای پایان ماه صفر ذکر نشده و تنها به ذکر اعمال شب اول ماه بسنده شده است. البته در برخی روایات، اقامه نماز شکر به شکرانه اقامه دو ماه عزاداری و عبادت توصیه شده است.
نکته جالب اینجاست که انجام برخی مراسم هم در این خصوص باب
شده است که از هیچ گونه صحتی برخوردار نیست، از جمله:
»قبل از هر چیز نیت می‌کنید و عزم خود را جمع می‌کنید و به
هر مسجد که می‌رسید، دست خود را روی در مسجد به حالت در زدن می‌گذارید و می‌خوانید:
یا ملک العرش درت می‌زنم
یا ملک العرش درت می‌زنم
یا ملک العرش چنان در غمم
یا ملک العرش رها کن غمم
یا ملک العرش سریع الدعا
یا ملک العرش دعای مستجاب
یا احدُ یا صمدُ یا مجیدُ
بنده عاصی به تو دارد امید
بنده خود را تو نکن ناامید
یا حضرت محمد (ص) به شما خبر
می‌دهم که ماه صفر تمام شد«.
پاسخ دفتر حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای به استفتائی درباره دق‌الباب مساجد:«عمل فوق‌الاشاره مستند روایی ندارد و شیوه قابل تأیید نیست، اگر چه اصل اذکار و ادعیه و طلب حاجات از خداوند متعال عمل پسندیده است، لیکن اشکال در شیوه عمل به نحو یاد شده است. آقایان علماء اعلام - دامت افاضاتهم - و مومنین - ایدهم الله تعالی - با پند و اندرز و موعظه و نصیحت از رواج چنین رفتارهایی که چه بسا ممکن است، منتهی به وهن مذهب شود، جلوگیری کنند.«
حضرت آیت‌الله مکارم شیرازی: «با توجه به اینکه این عمل در روایات معصومین (ع)وارد نشده است، انجام آن به عنوان یک عمل مستحب شرعی جایز نیست و سزاوار است ائمه محترم جماعات مردم را به سوی مراسم و توسلاتی دعوت کنند که در روایات معصومین(ع) وارد شده است و گرنه ممکن است افراد منحرف برای وهن مذهب هر روز امر تازه‌ای اختراع کنند و ناآگاهان را به سوی آن دعوت کنند«.
ماه ربیع ماه شروع شادی آل الله است اما باید توجه داشت نباید در این شادی چنان تفریط شود که اجر دو ماه عزاداری ضایع شود، یکی از ایام ماه ربیع‌الاول که با جشن و سرور همراه می‌شود، نهم ربیع‌الاول یعنی سالروز به درک واصل شدن «عمر بن سعد»، فرمانده لشکر یزید در صحرای کربلاست و به هیچ عنوان موضوع خلیفه دوم مطرح نیست.
منبع:شبستان