در ابتدای این مراسم، ترابی پیشکسوت شعر آئینی اشعارش را در رابطه با حضرت زینب(س) قرائت کرد و پس از آن شاعران نوقلم از جمله امیرحسین مسجد سرایی، عبدالرضا ساداتی‎فر، علی مسعودیان، امیرمحمد سربندی، علی حضرتی و دیگران اشعارشان را قرائت کردند و محمد سهرابی شاعر جوان آئینی، به نقد و بررسی اشعار آن‌ها پرداخت و نکات آموزشی‌ای را به این شاعران جوان گوشزد کرد.

سپس علی انسانی، استاد شعر آئینی و ذاکر اهل بیت(ع) که برای تشویق شاعران جوان در این محفل حضور یافته بود، با بیان اینکه عده‌ای گفته‌اند قرار است از من تجلیل شود، از اهالی رسانه خواست که چنین عنوانی را به این محفل ندهند، زیرا نیازی به تجلیل و تکریم نیست. وی خاطرنشان کرد که همواره دوست داشته او را ذاکر اهل بیت(ع) بخوانند نه استاد شعر و شاعری و ادب. اگر قرار است از کسی تجلیل و تقدیر شود باید بودجه‌ها و امکانات را صرف تشویق و ترغیب جوانان برای شعر گفتن کرد. باید زیر بال استعدادهای جوان را گرفت تا بافته‌ها و یافته‌های آن ها با هم بیامیزد و تافته شود.

انسانی در ادامه سخنانی درباره شعر و شاعری گفت و تاکید کرد: کسانی که در خود احساس سرایش می کنند، باید تاوان شعر گفتن را بدهند. همچنین این عزیزان باید بدانند که بدون دیدن و خواندن شعر دیگران نمی توانم شاعر خوبی شد. شاعری در دوران حاضر راحت شده و شاعر اهل بیت دردسری نمی کشد، اما زمانی بوده که شاعر اهل بیت(ع) دار خود را بر دوش می‌کشیده است. وی گفت: امروز به شاعران سکه می‌دهند و از آن ها تجلیل و تقدیر می‌کنند، در حالی که در گذشته اگر در یک خانواده محبت اهل بیت(ع) را می‌دیدند خون آن خانواده حلال بوده است.

این شاعر آئینی با تمجید از رسالت بوذری که در این محفل حضور یافته بود، درباره او گفت: رسالت بوذری سراپا تسلط بر کلام است و انسان فاضلی است؛ او غرق در ولایت و سینه‌چاک اهل بیت(ع) است. چند وقت پیش هم در برابر شاعری که می‌خواست حرف‌های درستی را بزند، اما در بیانش درشتی کرده بود و تر و خشک را با هم به آتش افکنده بود، واکنش نشان داد.

انسانی با بیان اینکه این روزها عده‌ای به عزاداری امام حسین(ع) می‌تازند، گفت: در شعرشان گفتند که امام حسین(ع) سگ نمی‌خواهد، اگر هم چنین حرفی درست باشد، شاعر به شخصه می‌تواند بگوید که من نمی‌توانم مراتب انسانی را طی کنم و می‌خواهم سگ آستان شما باشم. مگر شیخ بهایی و شیخ عباس قمی این را نگفته بودند؟ ما به چه چیزی ایراد می‌گیریم؟

وی ادامه داد: حب امام حسین(ع) سریع‌ترین راه برای رسیدن به خداوند است. البته درست است که برخی از حرف های شاعران و تاجران هم لاف است و هم گزاف، ولی ما باید در انتقاد کردن و ایراد گرفتن هوشیارتر باشیم.

این شاعر و ذاکر اهل بیت(ع) در پایان سخنانش ابیاتی از شهریار و محمود صناعی (شهر آشوب) و بیدل دهلوی قرائت کرد و درباره شاعر اخیر گفت: بیدل شاعر بسیار توانمندی است، اما به علت پیچیده‌گویی و غامض‌گویی به گوشه‌نشینی و انزوا متهم شده است. او ابوالمعانی و اشعرالشعرای سبک هندی است و من از وقتی که با اشعار او مانوس شدم دیگر حتی حافظ هم اشباعم نمی‌کند، از بس که معانی اشعار بیدل محشر است.

علی انسانی در انتها به آستان حضرت حسین(ع) عرض ارادت کرد و به ذکر مصیبت پرداخت.

در ادامه این مراسم ماشاءالله ده‌دشتی، حامد خاکی، مهرداد طوماری، محمد بیابانی، هادی ملک‌پور، محمد سهرابی و حامد عسگری اشعارشان را قرائت کردند و در پایان مراسم هم حنیف طاهری به مداحی و ذکر مصیبت و نوحه‌خوانی پرداخت.

منبع:تسنیم

211008