هر چند شبهه ای قوی نیست و اکثر نقل ها یک جایگاه از وی ارائه داده است. عده ای بر این باورند که وی از ادامه راه استعفاء داده است و از ادامه دادن این مسیر پشیمان شده است. این بار در گفت و گویی با دکتر رجبی دوانی به پاسخ این شبهه پرداخته ایم. استاد محمد حسین رجبی دوانی ضمن توضیحی از نهضت حضرت اباعبدالله(ع) و جایگاه شهدای کربلا در این باره افزود:

باید توجه کرد که در نقل ها اشکالاتی وجود دارد. وقتی امام حسین(ع) مسلم بن عقیل را اعزام می کند هیچگونه شک و شبهه و نارضایتی در اصل این ماموریت نداشته است. این موضوع که برخی از نقل ها گفته اند به این صورت است که مسلم در اجرای دستور امام حسین(ع) از مدینه به مکه می رود و در آنجا 2 نفر راهنما استخدام می کند تا سریع خود را به مدینه برساند. در بین راه، راه را گم می کنند و آن 2 راهنما از شدت تشنگی جان خود را از دست می دهند و مسلم در آنجا با یارانی که همراهش بود به دنبال آدرس آبی که راهنماها داده بودند می روند و به آبگاهی به نام مضیق رسیدند و اینجا بود که مسلم از مرگ جان سالم به در برد و نامه ای به امام حسین(ع) نوشت که این منزلگاه به نام مضیق است و چون معنای خوبی ندارد برای امام ماجرا را تعریف کرد و از ادامه راه استعفا داد که امام به او جواب داد: مبادا ترس تو را از این راه بازدارد. مسلم گفته بود ترس از مرگ نبود بلکه این شواهد و قرائن نشان دهنده سختی راه مکه تا کوفه است و بعد به راه خود ادامه داد تا وارد کوفه شد. البته این بخش توسط بسیاری از محققان زیر سوال رفته است. این روایت مستند نیست و از مقاتل اهل تسنن به شیعیان سرایت کرده است و حدیث دقیقی از امامان نداریم که مسلم از ادامه راه استعفا داده است.

از تمام اینها بگذریم مسلم شخصیت بسیار بزرگی است. در نامه امام به شخصیت های بزرگ کوفه با تعابیری مثل برادر امام و مرد مورد وثوق خاندانش معرفی می شود و مسلم در درجه ای است که اگر او به امام حسین(ع) اعلام بکند که حرکت کن امام می آید و اگر بگوید امام نیاید امام هم نمی آید. بنابراین شخصیتی است که حساب شده انتخاب شده و ثانیا تربیت شده در محضر امامان معصوم است. قضیه منزلگاه مضیق به احتمال زیاد جعل شده و به مسلم نسبت داده شده در صورتی که این موارد به مسلمی که یار دیرین امام حسین است چسبیده شده است که اینگونه القا شود مسلم هم می دانست پایان این راه، کشته شدن است و نباید به این سفر می رفتند. اما امام حسین به این هشدار ها توجهی نکرده است. هم مسلم را به کشتن داده و هم خود و اطرافیانش را.

به همین دلیل ما این نقل را نمی پذیریم چون چنین اظهار نظری و استعفا دادن از ماموریت، با روحیات و شجاعت هایی که از مسلم ابن عقیل سراغ داریم بویژه آن تعابیری که امام حسین(ع) در مورد ایشان به کار برده کاملا دور است و نمی توان آنرا پذیرفت.

منبع:فرهنگ نیوز