عقیق: حجت الاسلام والمسلمین ناصر رفیعی کارشناس مذهبی در بیت آیت الله گلپایگانی به ایراد سخنرانی پرداخت و اظهار داشت: امام علی (ع) در حکمت ۱۵۰ نهج‌البلاغه در قالب نصایحی به شخصی که موعظه خواسته بود او را از انجام برخی کارها منع می‌کند. سید رضی می‌فرماید حکمت ۱۵۰ یک موعظه پربار، حکمت، بصیرت و عبرت است.

وی با اشاره به فرازی از این حکمت بیان کرد: امام علی (ع) می‌فرمایند از کسانی نباش که امید واهی دارند؛ برای مثال کسانی که می‌گویند ما بهشت می‌رویم اما برای رفتن به بهشت تلاش نمی‌کنند. در فرازی دیگر می‌فرمایند از کسانی نباش که توبه را به تأخیر می‌اندازند با آرزوهای طولانی؛ آنچه که در قرآن کریم با لفظ تابوا آمده است خداوند بعد از آن چند مطلب را بیان می‌کند.

رفیعی ادامه داد: برای مثال در سوره نور وقتی صحبت از تهمت زدن به زنان شوهر دار می‌شود که اگر کسی تهمتی به زن شوهر دار بزند باید چهار شاهد اقامه کند و حتی اگر سه شاهد اقامه کرد باید ۸۰ ضربه شلاق بخورد؛ این نشان می‌دهد که اسلام برای آبروی مردم ارزش قائل است و نباید آبروی مردم در معرض خطر بیافتد. توبه کتمان و تهمت تبیین است اینکه بیاید و در میان مردم بگوید که من اشتباه کردم و نباید به این زن تهمت می‌زدم این مسائل بعد از لفظ تابوا آمده است.

این کارشناس دینی با اشاره به سوره نساء گفت: این سوره درباره منافق صحبت دارد. انسان منافق می‌تواند توبه کند اما توبه او شرط دارد اینکه خودش را خالص کند. آنجایی که شرک مطرح است باید ایمان بیاورند. کسانی هم که ترک واجبات کردند باید بعد از توبه قضا کنند. کسانی هم که از خط خدا خارج شدند باید بعد از توبه به مسیر الهی برگردند.

وی با اشاره به اینکه کتابهای خوبی در زمینه آثار گناه نوشته شده است گفت: امام باقر (ع) فرمودند چهار چیز در گناه خطرناک است نخست کوچک شمردن گناه است؛ انسان نباید هیچ گناهی را کوچک بداند چون انجام گناه خود جرم است. دوم اینکه انسان نباید به گناهی که انجام داده افتخار کند؛ برای مثال در کربلا اشقیای کربلا به اینکه امام حسین (ع) را به شهادت رساندند افتخار کردند. سوم اینکه استبشار نیز در مساله گناه بد است؛ وقتی انسان گناهی را انجام داد نباید دیگران را نیز به انجام آن تشویق کند و آخر اصرار ورزیدن به انجام گناه است.

رفیعی با استناد به روایتی به بیان شرایط یک توبه واقعی پرداخت و گفت: پیامبر روزی به مسجد آمدند و فرمودند می‌دانید چه کسی توبه کننده است؟ حضرت ده شرط در این روایت بیان کردند که شامل برگرداندن حق الناس، ترک محل گناه، پیدا کردن علت گناه، اضافه نشدن بعد از توبه، پرداخت خمس، توجه به خانواده، پرهیز از بد دهانی، انفاق کردن و.. است انسانی اگر توانست با این ویژگی‌ها خود را بسازد به توبه واقعی دست می‌یابد.

این کارشناس مذهبی در پایان خاطرنشان کرد: توبه یک واژه سهل و آسان نیست و باید با دقت آن را به انجام رساند.