وی افزود: زمانی که حضرت موسی (ع) بر فرعون وارد شدند، با او شرط کردند؛ اگر می‌خواهی ملک و عزتت دوام داشته باشد، باید به خدا ایمان بیاوری و فرعون در پاسخ با تمسخر به اطرافیانش گفت اینان برای من شرط می‌گذارند؛ فرعون با توجه به تکبر، غرور، ثروت و قدرتی که در اختیار داشت، وضع فقیرانه حضرت موسی را مسخره می‌کرد.

حسینی قمی با بیان اینکه مستکبران و طاغوت‌های عالم همواره طبقات پایین را کوچک، ذلیل و حقیر می‌بینند، اظهار داشت: یکی از بهانه‌های فرعون و طاغوتیان در مواجهه با انبیای الهی، همین فقدان ثروت و شوکت و نبود طلا و جواهرت بود؛ چرا که اینان طلا، جواهرات، ثروت و قدرت را از همه چیز با عظمت تر می‌بینند.

وی ضمن تأکید بر اینکه قدرت و ثروت هیچ عزت و برتری برای انسان نمی‌آورد، در ادامه تبیین فرازهایی از خطبه قاصعه تصریح کرد: امیرالمومنین علی علیه السلام می‌فرمایند؛ خداوند متعال اگر می‌خواست می‌توانست زمانی که پیامبری را به رسالت مبعوث می‌کند، طلاها و گنج‌های ناب زمین و باغ‌های بزرگ را در اختیار او قرار دهد.

این کارشناس مذهبی افزود: امام علی علیه السلام در ادامه خطبه قاصعه بر این نکته تأکید می‌کنند که ایمان به پیامبری که گنج‌ها و طلاهای ناب و حیوانات زمین در اختیارش باشد، ارزشی ندارد؛ چرا که این ایمان، ایمان به طلا، نقره و ثروت‌های دنیا و جبروت‌های ساختگی است.

وی با بیان اینکه طاغوت‌ها در گستره تاریخ همواره به دنبال ساختن شوکت و جبروت ظاهری بودند، خاطرنشان کرد: طاغوت‌های عالم هیچ گاه نفوذ معنوی در دل مردم نداشتند و همواره با ثروت و قدرت خود را در دل عده‌ای دنیازده و دنیاپرست جای دادند.

حسینی قمی یادآور شد: وقتی حضرت موسی (ع) و هارون برای دعوت فرعون به یکتاپرستی رفتند، کسی او را به کاخ فرعون راه نمی‌داد؛ تا اینکه فرعون از احوالات حضرت موسی (ع) با خبر شد و برای خنده، سرگرمی و دست انداختن حضرت موسی (ع) اذن ورود داد. والا فرعون کسی نبود موسی و هارون را بپذیرد.

وی تمسخر مستضعفین و فقرا را رویکرد تمام طواغیت و فرعونیان تاریخ دانست و تصریح کرد: اگر پیامبری مبتنی بر شکوه و عظمت‌های ظاهری دنیا و مال و ثروت‌های زمینی به رسالت مبعوث می‌شد، ایمان آوردن به او ارزشی نداشت؛ آزمون الهی محقق نمی‌شد، پاداش دادن به خوبان معنا نمی‌یافت و وعده‌های الهی فایده‌ای نداشت؛ هنر این است که انسان به کلام انبیا ایمان بیاورد نه قدرت و شکوه ظاهری ایشان.

این کارشناس مذهبی به روایتی در رابطه با دلایل بنا شدن کعبه در سرزمین سخت و خشک اشاره نمود و با تأکید بر اینکه گرمای طاقت فرسا و سخت سرزمینی که کعبه در آن قرار دارد، خود آزمونی الهی است تا انسان فقط و فقط بیت الله و خدا را ببیند.

حسینی قمی نهج‌البلاغه را دریایی از نورانیت معارف دانست و با بیان اینکه خداوند متعال به جای قدرت، ثروت و جبروت ظاهری چهار موهبت به انبیای الهی داده است، یادآور شد: انبیای الهی صاحبان قدرت در اراده هستند و با اراده‌ای پولادین در مقابل دشمنانشان که از نزدیک‌ترین افراد به ایشان بودند، ایستادند.

وی قناعت و عزت نفس و دوری از دنیا را رمز پیروزی پیامبران الهی توصیف نمود و اذعان داشت: عالمان ربانی که وارثان پیامبران الهی هستند، نفوذشان در میان مردم باید با کلام و معنویت و اراده پولادینشان باشد نه با تظاهر به قدرت، ثروت و جبروت ظاهری؛ بزرگان ما در طول تاریخ اینگونه دل‌های مؤمنین را به سمت خدا هدایت نمودند.

این کارشناس مذهبی در ادامه به سیره علما در گذرگاه‌های مختلف تاریخی اشاره نمود و با تأکید بر اینکه زندگی عالمان بزرگترین تبلیغ برای ایشان است، ابراز داشت: اگر انبیای الهی قدرت‌های استثنایی و نیروهای فوق العاده و ملک وسیعی داشتند؛ ایمان به ایشان کاری نداشتند و فوری همه به ایشان ایمان می‌آوردند.

وی در بخش پایانی سخنان خود به جایگاه ارزشمند چهل حدیث امام خمینی (ره) اشاره نمود و آن را نه تنها نسخه بلکه داروی بیماری‌های روحی انسان دانست و افزود: عمل به چهل حدیث اخلاقی مسیری روشن برای ساختن زندگی ایمانی است.

حسینی قمی به حدیثی نبوی مرقوم در چهل حدیث امام خمینی (ره) اشاره نمود و با بیان اینکه کسی که به دیگران بگوید نابود و جهنمی هستید، خودش از دیگران به هلاکت نزدیک تر است، خاطرنشان ساخت: امام صادق علیه السلام در روایتی می‌فرمایند؛ اگر کسی خودش را از دیگران بهتر بداند، جز مستکبرین است.