17 بهمن 1400 5 رجب 1443 - 15 : 12
کد خبر : ۱۲۱۶۲۳
تاریخ انتشار : ۱۷ بهمن ۱۴۰۰ - ۱۲:۰۱
جناب حمزه (ع) به قدری نزد رسول خدا (ص) منزلت داشت که هرگاه سخن از رشادت و شجاعت به میان می‌آمد، از او در کنار امام علی (ع) و سایر عترت یاد می‌کرد.

عقیق:حمزة بن عبدالمطلب با کنیه ابوعماره و ابویعلی از شجاعان و دلاورمردان سپاه اسلام شمرده می‌شد.  مادر ایشان هاله دختر «وهیب» و دختر عموی «آمنه» بنت وهب، مادر رسول خدا صلی الله علیه و آله است. حضرت حمزه عموی پیامبر(ص) و برادر رضاعی او است؛ زیرا هر دو از شیر مادری بنام ثُوَیْبه نوشیدند. حضرت حمزه، بنابر نظر مشهور دو سال از رسول خدا بزرگ‌تر بود.

جناب حمزه به قدری نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله منزلت داشت که هرگاه سخن از رشادت و شجاعت به میان می‌آمد، از او در کنار امیر مؤمنان و سایر عترت یاد می‌کرد و تأویل برخی از آیات قرآن را به شخصیت حمزه نسبت می‌داد؛ از جمله این آیات، درباره آیه 69 سوره نساء است، آنجا که خداوند فرمود «وَ مَنْ یُطِعِ اللَّهَ وَ الرَّسُولَ فَأُولَٰئِکَ مَعَ الَّذِینَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ مِنَ النَّبِیِّینَ وَ الصِّدِّیقِینَ وَ الشُّهَدَاءِ وَ الصَّالِحِینَ وَ حَسُنَ أُولَئِکَ رَفِیقًا؛ و کسی که خدا و پیامبر را اطاعت کند (در روز رستاخیز) همنشین کسانی خواهد بود که خدا نعمت خود را بر آنان تمام کرده؛ از پیامبران و صدیقان و شهدا و صالحان و آن‌ها رفیق‌های خوبی هستند.» در این باره اُم سلمه از رسول خدا صلی الله علیه و آله نقل می‌کند: منظور از «الَّذِینَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ مِنَ النَّبِیِّینَ»، یعنی من و «وَ الصِّدِّیقِینَ» یعنی علی بن ابی طالب و «وَ الشُّهَدَاءِ» حسن و حسین و حمزه «وَ حَسُنَ‏ أُولئِکَ‏ رَفِیقاً» یعنی ائمه دوازده‌گانه پس از من. (کفایة الأثر فی النص على الأئمة الإثنی عشر، ص: 183)

این آیه بیان می‌دارد که هرکه از خدا و رسول خدا اطاعت کند، در معیت افرادی قرار می‌گیرد که خداوند به ایشان نعمت داده است؛ این افراد همان انبیاء، صدیقین، شهدا و صالحین هستند. 

بر این اساس، پیام‌های این آیه دربارۀ شأن و جایگاه حضرت حمزه جالب توجه است: 

اول اینکه خود جناب حمزه سلام‌الله علیها اهل اطاعت از خدا و رسول خدا صلی الله علیه و آله بود. 
دوم اینکه در این اطاعت و سرسپردگی به جایی رسید که خداوند اهل اطاعت از خود و رسولش را در معیت بزرگوارانی همچون حمزه قرار می‌دهد. 
سوم اینکه خداوند از زبان رسول خویش، حمزه را در کنار برترین خوبان عالم، جزو افرادی بر می‌شمرد که به ایشان نعمت‌های خاص بخشیده است.  
چهارم اینکه خوبانی همچون حمزه را بر مصداق حَسُنَ أُولَئِکَ رَفِیقًا معرفی می‌کند؛ یعنی آنها که در اوج حُسن رفاقت هستند و حق رفاقت را ادا می‌کنند، لذا صاحب شفاعت در قیامت هستند. 
پنجم اینکه رسول خدا صلی الله علیه و آله حمزه را پس از امام حسن و امام حسین علیهما السلام جزو مصادیق  الشُّهَدَاءِ معرفی می‌کنند. 

بنابراین: حمزه سلام‌الله علیها در اطاعت خداوند و رسولش کوشا بود، از جانب خداوند از اهل نعمت خاص شمرده شد، از بهترین و خوب‌ترین رفیقان و همنشینان معرفی شد، در مقام شهادت در کنار معصومین علیهم‌السلام قرار گرفت؛ بنابراین حلقۀ وصل و نقطه آغاز تمام این موهبت‌ها، اطاعت از خدا و رسولش است. 

 

منبع:تسنیم

گزارش خطا

مطالب مرتبط
ارسال نظر
نام:
ایمیل:
نظر: