خصوصیت ذاتی شیعه بذل استعداد در راه ولایت اهل بیت(ع) است

عقیق: حجت‌الاسلام ناصر رفیعی در اولین اجلاس ملی خیرین هیأت که ظهر پنجشنبه با حضور پیرغلامان اهل‌بیت (ع)، مداحان پیشکسوت، مدیران استانی و مسئولان کشوری در تالار همایش‌های هتل مدینة‎الرضا (ع) مشهد برگزار شد، اظهار کرد: ما ۱۰ بار در طول روز می‌گوئیم «اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِیمَ صِرَاطَ الَّذِینَ أَنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ» و از خدا می‌خواهیم که ما را به صراط مستقیم هدایت کند و در مسیر کسانی قرار دهد که به آنان نعمت داده شده است. اما باید دقت شود که این صراط مستقیم کجاست و آن‌هایی که خدا به آنان نعمت داده، چه کسانی هستند.

استاد حوزه و دانشگاه با اشاره به آیه ۶۹ سوره مبارکه نساء افزود: قرآن در این فراز، خودش را توضیح می‌دهد و جای دیگر می‌گوید «الَّذِینَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ مِنَ النَّبِیِّینَ وَالصِّدِّیقِینَ وَالشُّهَدَاءِ وَالصَّالِحِینَ» یعنی گروه آن‌هایی که خدا به آنان نعمت داده، چهار دسته هستند؛ پیامبران، صدیقین و اولیای الهی، شهدا و نیکان روزگار.

هم‎نشینی با انبیا، پاداش کار خیر

وی بیان کرد: در روایت از رسول گرامی اسلام (ص) نقل شده که فرمود «ثمان خصالٍ مَن عَمِلَ بِها مِن اَمّتی حَشَرهُ اللهُ مَعَ النَبیینَ و الصّدیقینَ و الشهداءَ و الصّالحینَ» یعنی هشت خصلت وجود دارد که اگر امت من به هرکدام از آن عمل کنند، خداوند عالم آنان را با پیامبران، صدیقین و اولیای الهی، شهدا و نیکان روزگار محشور می‌کند. در روایت آمده «قیل ما هِیَ یا رسول الله» یعنی چه هستند این خصلت‌ها و حضرت پاسخ داد «مِن زَوَّدَ حاجّاً وزوج اعزبا و اَغاثُ مَلهوفاً و رَبّی یَتیماً و هَدی ضالاً و اَطعَمَ جائِعاً و اَروی عَطشاناً و صامَ فِی یَومِ حرٍّ شَدید» یعنی کسی که برادر یا خواهر خود را به زیارت حج بفرستد، یا غمی را از دلی بردارد، یتیمی را سرپرستی کند، کسی را راهنمایی کند، گرسنه‌ای را سیر کند، تشنه را سیراب کند، برده‌ای آزاد کند یا در روز گرم، روزه بگیرد.

رفیعی ادامه داد: ردیف بحث این است که از میان این هشت خصلت، هفت مورد متعلق به عمل شما خیران است. اساس این موضوع نیز مربوط به خصیصه ذاتی شیعه است؛ همان‌طور که امام باقر (ع) فرمود «شیعَتُنا المُتباذِلونَ فی وِلایَتُنا» یعنی شیعیان ما در راه ولایت ما بذل می‌کنند و برای این بذل، یکی مال خود را می‌بخشد، یکی برای اهل‌بیت (ع) شعر می‌گوید، یکی فیلم می‌سازد، یکی مرثیه‎ سرایی می‌کند و به همین ترتیب، هر کس با آن‌چه می‌تواند، واقف در این راه می‌شود.

بهای کار خیر را خدا جبران می‌کند

استاد حوزه و دانشگاه تصریح کرد: نمونه تراز این بذل در راه ولایت اهل‌بیت (ع) را در زیارت جامعه کبیره می‌خوانیم؛ آن‌جا که فرمود «بِأبی أَنْتُمْ وَ اُمّی وَ أهْلی وَ مالی وَ اُسْرَتی» یعنی به فدای شما اولیای دین الهی با خودم، پدر و مادرم، اموالم و خانواده‌ام و البته که متعالی‌ترین فداکاری را در اباعبدالله (ع) می‌بینیم؛ آن‌جا که پدرش در محراب، مادرش در ماجرای کوچه، خودش در کربلا، همه اموالش در طول زندگی‎اش و خانواده‌اش در اسارت برای خدا رفتند.

وی با اشاره به آیه ۲۶ سوره مبارکه یونس تأکید کرد: خداوند عالم در قرآن کریم می‌فرماید «لِلَّذِینَ أَحْسَنُوا الْحُسْنَیٰ وَزِیَادَةٌ وَلَا یَرْهَقُ وُجُوهَهُمْ قَتَر وَلَا ذِلَّةٌ أُولَٰئِکَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ هُمْ فِیهَا خَالِدُون» یعنی کسی که به مردم خدمت می‌کند، چهار جایزه دارند؛ یکی اینکه خدا جای آن را پر می‌کند، بیشتر از خیرش به او می‌رسد، هرگز در زندگی گرفتار نخواهند شد، ذلت آنان را فرانمی‌گیرد و در انتها هم جاودان در بهشت هستند. این طلیعه هر عمل خیر است و باید در هر فراز از زندگی خود به آن توجه داشته باشید.