به عنوان نمونه از امام شافعی در مورد امیر مؤمنان امام علی(ع) سؤال شد؛غ ایشان گفت:

إنّا عَبــیدٌ لِفتیً أنزلَ فِیـــهِ «هَل أتَی»
إلی مَتــی أکتُمُهُ؟ إلی مَتی؟ إلی مَتی؟

ترجمه:
ما چاکران آن جوانمرد هستیم که دربارهی او سوره (هل أتی – سوره انسان ) نازل شده
 تاکی آن را پنهان کنم؟ تا کی؟ تا کی؟

شافعی در جای دیگر می‌گوید:
قَالُوا: تَرَفَّضتَ قُلتُ: کَلَّا مَا الَّرفضُ دینی وَ لا إعتِقادی
لکِن تَوَلَّیتُ غَیرَ شَکٍّ خَیرَ إمَامٍ وَ خَیرَ هَادی
إن کَانَ حُبُّ الوَلِیِّ رَفضاً فإنَّنی أرفَضُ العِبادَ

ترجمه:
گویند: تو رافضی و مرتد شدی، گویم: هرگز رفض و ارتداد آیین من نیست
اما بی‌شک من بهترین امام و بهترین راهنما را دوست دارم
اگر محبت علی دلیل بر رفض و بی‌دینی است، دنیا بدانند که من بی دین‌ترین مردمانم.

در ادامه فیلمی از یک شاعر اهل سنت در وصف امیر مؤمنان(ع)‌ را می‌بینید.