۰۳ آذر ۱۴۰۳ ۲۲ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۳۱ : ۱۴
جمعه های انتظار؛
برخورد امام زمان با انحرافات فکری چگونه خواهد بود؟
مشکل امام زمان، توده های جاهل و نادانی است که در دوران عمر خود گرفتار بدآموزی های گسترده در تعالیم دین بوده اند.
عقیق: یکی از مشکلاتی که امام مهدی علیه السلام با آن روبه رو می شود، مشکل
انحراف‌ها و برداشت‌ها و تفسیرهای نادرستی است که در راه و روش های دین خدا
و اصول و فروع احکام الهی پدید آمده و قرن‌ها در ذهن جامعه اسلامی نفوذ و
رسوخ کرده است. این موضوع، مانع عظیمی بر سر راه امام مهدی علیه السلام
است؛ زیرا کفر و کافر به سلاحی مجهّز نیست و انسان بی اعتقاد، حقّی را به
نام اسلام واژگونه نیاموخته است و برای او اصل یا اصولی را نادرست تفسیر
نکرده و چیزی را به شکل انحرافی و نادرست به نام دین خدا در ذهن مردم جای
نداده است و آیه یا حدیثی را به رأی و دلخواه خویش معنی نکرده است... این
کار آسانی است، لیکن با مسلمان و مدّعی خداشناسی که تعالیم دین یا بخش هایی
از آن را به گونه ای انحرافی آموخته و معنای بسیاری از احادیث و آیات
قرآنی را برعکس فهمیده است و... چگونه می توان روبه رو شد؟ و چه سان می
توان به این طبقه فهماند که این افکار و اندیشه‌ها و تفسیر و تأویل‌ها که
آنان و جامعه و پیشوایان و مبلّغان مذهبی ایشان به نام دین آموزش داده اند و
سال‌ها بلکه قرن‌ها گفته و تکرار کرده اند دین خدا نیست؟
در این جا مشکلاتی روی می دهد که در مورد کافران و بی اعتقادان وجود ندارد؟ این جریان یکی از موانع بزرگ بر سر راه امام مهدی علیه السلام است؛ زیرا در این جریان امام تنها با توده های ناآگاه رو در رو نیست، بلکه عاملین اصلی توجیه‌ها و تأویل‌ها و انحراف‌ها و تحریف‌ها نیز پشت سر آنان قرار دارند و همواره به تحریک افکار و فتنه گری مشغول اند. عاملان اصلی برعکس تفسیر کردن قرآن و حدیث از سه جریان تشکیل می شوند:
۱ - روحانیان دنیادار و وابسته.
۲. سرمایه داران و اشراف بی دین.
۳. حکومت های به ظاهر اسلامی.
شاید بخشی از برنامه های کشتار گسترده و فراگیر امام مهدی علیه السلام در جامعه های اسلامی در این ارتباط باشد و به این علت باشد که مسلمانان با حربه اسلام انحرافی - که در حقیقت ضدّ اسلام است - به جنگ با امام برمی خیزند، و امام ناگزیر با قاطعیّت با آنان روبه رو می شود، البته در صورتی که از افکار و اندیشه های نادرست خویش دست برندارند.
امام صادق علیه السلام فرمود: «إنّ قآئمنا إذا قام استقبل من جهلة الناس أشدّ ممّا استقبله رسول اللَّه من جهّال الجاهلیّة. قلت: وکیف ذلک؟ قال: إنّ رسول اللَّه صلی الله علیه وآله أتی الناس وهم یعبدون الحجارة والصخور والعیدان والخشب المنحوتة، وأنّ قآئمنا إذا قام أتی الناس وکلّهم یتأوّل علیه کتاب اللَّه ویحتجّ علیه به... »؛ (۱) «آزاری که قائم به هنگام رستاخیز خویش از جاهلان آخرالزمان بیند بسی سخت تر است از آن همه آزار که پیامبرصلی الله علیه وآله از مردم جاهلیّت دید. راوی می گوید: گفتم این چگونه می شود؟ امام فرمود: پیامبر به میان مردم آمد در حالی که ایشان سنگ و صخره و چوب و تخته های تراشیده را می پرستیدند، و قائم ما که قیام کند مردمان همه از کتاب خدا برای وی دلیل می آورند و آیه های قرآن را تأویل و توجیه می کنند. »
مشکل امام زمان علیه السلام، مشکل توده های جاهل و نادانی است که در دوران عمر خود گرفتار بدآموزی های گسترده در تعالیم دین بوده اند و به رهبری و راهنمایی تزویرگران عالم نما از سر جهل رو در روی امام و منجی خویش می ایستند، و با تحریک مدعیان دروغین علم دین با امام بر حقّ به ستیز برمی خیزند، و درگیری با حربه تأویل قرآن خواهد بود.
کوشش امام و رسالت او تطبیق درست و دقیق تعالیم قرآن بر مسائل حیات بشری و مشخّص کردن حدّ و مرزهای واقعی احکام اسلام است. (٢)
پی نوشت:
١-الغیبة، نعمانی، ص ۲۹۷
٢- حکومت حضرت مهدی (عج) در عصر ظهور، علی اصغر رضوانی
منبع:مهر
گزارش خطا
