تفاوت کتاب های انسان ۲۵۰ساله و همرزمان حسین (ع)

در فصول ابتدایی این کتاب، بحث امامت و وظایف امام مطرح می شود و در اینجا است که عنوان انسان 250ساله به کار برده می شود. ایشان فرموده‌اند که اوّلین بار در زندان و در سال 1350 این اصطلاح را ابداع کرده‌اند. قدیمی‌ترین سخنرانی ایشان که در حال حاضر موجود است نشان می دهد که معظّمٌ‌له اوّلین بار این نظریه را در فروردین سال 1351 و در حسینیّه‌ی ارشاد تهران ابراز کرده‌اند و بعد در بهمن ماه همان سال در قالب سخنرانی‌های کتاب «همرزمان حسین (علیه‌السّلام)» آن را تکرار میکنند و بسط بیشتری میدهند.

در ادامه دوران امامت را به چهار دوره تقسیم میکنند. ایشان تأکید می کنند که تمام ائمّه (علیهم‌السّلام) در طول 250 سال امامت، لحظه‌ای از جهاد و مبارزه دست نکشیده‌اند. و برای توضیح این مطلب، به بیان سیره‌ی مبارزاتی اهل بیت (علیهم‌السّلام) میپردازند. در گفتار ششم و هفتم شرح بیشتری را نسبت به اقدامات حادّ امامان چهارم تا هفتم ارائه میدهند. در گفتارهای هشتم تا دهم نیز نحوه‌ی برخورد این بزرگواران با شعرا و علمای درباری، حمایتهای ایشان از امامزادگان انقلابی و همچنین بحث تقیّه به‌عنوان یک تاکتیک مبارزاتی را به‌طور نسبتاً مبسوطی شرح میکنند.

کتاب «انسان 250ساله» حاصل تلاش مخلصانه‌ی جوانان جهادی و متعهّد در انتشارات صهبا است. این کتاب که مورد استقبال عموم افراد جامعه قرار گرفته است، به نوعی به شرح نظریّه‌ی انسان 250ساله با استفاده از بیانات رهبر معظّم انقلاب (مدّظلّه‌العالی) و غالباً از بیانات بعد از انقلاب اسلامی ایشان پرداخته است. در این کتاب پس از بیان کلّیّاتی در باب امامت، فیشهایی از بیانات معظّمٌ‌له به صورت مجزّا درباره‌ی هریک از چهارده معصوم (علیهم‌السّلام) گردآوری شده است.

انکار نمی شود که این دو کتاب شامل مضامین مشترکی هستند امّا یقیناً اختصاصاتی نیز برای هرکدام از دو کتاب وجود دارد که مطالعه‌ی یکی از آنها مخاطب جستجوگر را از کتاب دیگر بی‌نیاز نمی کند.

البتّه برخی از ویژگی‌ها در کتاب «همرزمان حسین (علیه‌السّلام)» وجود دارد که باعث تمایز بیشتر آن نسبت به کتاب «انسان 250ساله» میگردد که برخی از این موارد در ادامه می‌آید:

1- از آنجا که کتاب «همرزمان» حاصل سخنرانی‌های متوالی معظّمٌ‌له در یک هیئت است، انسجام خاصّی در مطالب آن وجود دارد.

2- هر گفتار این کتاب، دقیقاً در قالب یک سخنرانی وجود دارد که با یک خطبه و مقدّمه آغاز میشود و با روضه و دعا ختم میشود. این ویژگی باعث ارتباط گرفتن بیشتر مخاطب با کتاب و مطالب آن میشود.

3- مطالب متعدّدی در این کتاب وجود دارد که در کتاب انسان 250ساله به خاطر اقتضائات آن کتاب، نیامده است. یکی از این نوع مطالب، تازیانه‌های اخلاقی و یا پندهای اجتماعی است که سخنران خوش‌بیان جلسات، بر جان مخاطب خود می‌نوازد و او را متنبّه میکند.

4- مخاطب با مطالعه‌ی کتاب «همرزمان» به‌گونه‌ای با برخی از نکات تاریخی آن دوران آشنا می شود. و متعجّب میشود که چگونه یک جوان 33 ساله مسلّط به بحثهای روایی و تاریخی بوده است. و تعجّب او زمانی بیشتر می شود که بداند چند ماهی از آخرین زندان ایشان نگذشته است و با این حال، با چه صراحتی به بیان نکات سیاسی اسلامی میپردازد. در دورانی که روش مبارزاتی اسلامی توسّط علاقمندان به مارکسیسم به سخره گرفته میشد.

در پایان باید افزود که ارزش این کتاب با مطالعه‌ی آن برای مخاطب محترم کشف خواهد شد و این توضیحات یقیناً او را بی‌نیاز از مراجعه‌ی مستقیم به کتاب نمی کند.

نویسنده: حجت الاسلام والمسلمین صلح میرزایی