۰۴ آذر ۱۴۰۳ ۲۳ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۴۷ : ۱۷
متن یکی از دست نوشتههای شهید که در آن مناجاتی با عنوان فلسفه روزه نگاشته شده، در ادامه قابل مشاهده است:
فلسفه روزه
مولای من امروز 26 شعبان 1436 قمری مصادف با 24 خرداد ماه 1394 میباشد که من امروز را روزه گرفتم که به امید تو به رمضان عزیزم وصل کنم. امروز که روزه بودم و بوی ماه صیام تو را احساس کردم و دیگران را دیدم که در حال خود رها هستند، خوب فلسفه روزه برایم تجلی کرد. این که وقتی همه در حال خوردن و آشامیدن هستند، چرا باید ما دهان ببندیم و چرا باید خوشتن را از خوردنی که حق ماست و در طبیعت ما نهاده شده، منع کنیم؟ این را دانستم که خواست تو از این کار تمرین بوده است. آن هم تمرین برای عمل نکردن به آنچه ظاهر معمول است و طبیعی یعنی این که از خوردن غذا شروع کنی تا به خوردن گناه و معصیت و حرف لغو برسی.
خوردن را از خود دریغ کنی که فردا روزی اگر خواهی به مراقبه و محاسبه برسی بتوانی جلوی زبانت را بگیری و خودت را از گفتن غیبت سخن لغو نگه داری در شرایط عادی چون به خدای خودت قول دادهای غذا نخوری تا در شرایط عادی چون به خدای خود ایمان داری و قول دادی، گناه نکنی. اینان همه تمرین برای تزکیه نفس است که بدانی همان طور که همه غذا میخورند اما تو در خفا روزه داری میکنی، پس همه میتوانند تهمت، غیبت، دروغ، ریا و یا گناه کنند اما تو خود را خفظ کنی همان طور که از اغذیه و اشربه خود را حفظ کردی به امید آنکه خداوند عزوجل با قدرت بیانتهای خود بخواهد ما را هدایت کند و دیگر مسائل را به ما بفهماند و ما را به راه صراط المستقیم که همان صراط امیرالمؤمنین(ع) و اولادش است، هدایت کند. انشاء الله.
94/3/24 - ساعت 20:30
چند دقیقه مانده به افطار