چگونه خدای متعال را یاد کنیم؟

* آيه               

فَإِذَا قَضَيْتُمْ مَنَسِكَكُمْ فَاذْكُرُواْ اللَّهَ كَذِكْرِكُمْ ءَاَبآءَكُمْ أَوْ أَشَدَّ ذِكْراً فَمِنَ الْنَّاسِ مَنْ يَقُولُ رَبَّنَا ءَاتِنَا فِي الْدُّنْيَا وَمَا لَهُ فِى الْأَخِرةِ مِنْ خَلَقٍ‏

* ترجمه                      

پس چون مناسك (حج) خود را انجام دادید، خدا را یاد كنید، همانگونه كه پدران خویش را یاد مى كنید، بلكه بیشتر و بهتر از آن. پس بعضى از مردم كسانى هستند كه مى‏ گویند: خداوندا! به ما در دنیا عطا كن. آنان در آخرت بهره ‏اى ندارند.

* نکته ها                     

گروهى از اهل مكّه، بعد از پایان مراسم حج در محلّى اجتماع كرده و با یاد كردن پدران و نیاكان خود به آنان افتخار و مباهات مى ‏كردند. قرآن دستور مى‏دهد به جاى تفاخر به پدران و نیاكان، خدا را یاد كنید [تفسیر مجمع‏ البیان، ج‏2، ص‏529 ؛ نورالثقلین، ج‏1، ص‏198] و از نعمت ‏ها و توفیقات او سخن بگویید و در این كار جدّى ‏تر باشید.

یاد هر كس یا هر چیز، نشانه ‏ى حاكمیّت آن بر فكر انسان است. كسى كه یاد نیاكان را دارد و به آنان افتخار مى ‏كند، فكر و فرهنگ آنان را پذیرفته است و این یادكرد مى ‏تواند فرهنگ جاهلى را بر جامعه حاكم كند. به همین دلیل حضرت موسى گفت: من گوساله طلائى و پر قیمت سامرى را آتش مى‏ زنم و خاكسترش را به دریا مى ‏ریزم. زیرا تماشاى آن، فرهنگ و تفكّر شرك را در انسان زنده مى‏ كند.

* پيام ها                      

1- جهت ‏دهى به ایام فراغت، یكى از وظایف مربّى است. «فاذا قضیتم...فاذكروا اللَّه»

2- یاد خدا هم از نظر كمّیت باید كثیر باشد؛ «واذكروا اللّه كثیراً» و هم از نظر كیفیّت، عاشقانه و خالصانه. «اشدّ ذكراً»

3- سطحى ‏نگر نباشیم. گروهى در بهترین زمان ‏ها و مكان ‏ها، تنها دعاى آنها رسیدن به زندگى كوتاه مادّى است. «ربّنا اتنا فى الدنیا وما له فى الاخرة من خلاق»