۰۳ آذر ۱۴۰۳ ۲۲ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۵۱ : ۲۲
سه خصوصیت بارز مؤمنان
خداوند در قرآن کریم ضمن اشاره به خصوصیات مؤمنان، ایمان به غیب را یکی از اصلی‌ترین خصوصیات مؤمن بیان می‌کند زیرا متّقین به کلّ هستى ایمان دارند هم عالم غیب و هم عالم شهود.
عقیق:خداوند در آیه 3 سوره مبارکه بقره به برخی از خصوصیات مؤمنان اشاره می‌کند و در همین آیه کوتاه ایمان به غیب، اقامه نماز و انفاق در راه خدا از روزیشان را سه خصوصیت مؤمن بیان می‌کند.
متن آیه
«الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بالْغَیْبِ وَ یُقِیمُونَ الصَّلَوةَ وَ مِمَّارَزَقْنَهُمْ یُنفِقُونَ»
ترجمه
(متّقین) کسانى هستند که به غیب ایمان دارند و نماز را به پاى مىدارند و از آنچه به آنان روزى دادهایم، انفاق مىکنند.
نکته‌ها
قرآن، هستى را به دو بخش تقسیم مىکند: عالم غیب و عالم شهود. متّقین به کلّ هستى ایمان دارند، ولى دیگران تنها آنچه را قبول مىکنند که برایشان محسوس باشد. حتّى توقّع دارند که خدا را با چشم ببینند و چون نمىبینند، به او ایمان نمىآورند.
چنانکه برخى به حضرت موسى گفتند: «لن نؤمن لک حتّى نَرى اللّه جهرة» ما هرگز به تو ایمان نمىآوریم، مگر آنکه خداوند را آشکارا مشاهده کنیم. این افراد درباره قیامت نیز مىگویند: «ما هى الاّ حیاتنا الدنیا نموت و نحیا و ما یهلکنا الاّ الدّهر» جز این دنیا که ما در آن زندگى مىکنیم، جهان دیگرى نیست، مىمیریم و زنده مىشویم و این روزگار است که ما را از بین مىبرد.
چنین افرادى هنوز از مدار حیوانات نگذشتهاند و راه شناخت را منحصر به محسوسات مىدانند و مىخواهند همه چیز را از طریق حواسّ درک کنند.
متّقین نسبت به جهان غیب ایمان دارند، که برتر از علم و فراتر از آن است. در درونِ ایمان، عشق، علاقه، تعظیم، تقدیس و ارتباط نهفته است اما در علم این مسائل نیست.
غیب به خداوند متعال، فرشتگان، معاد و حضرت مهدى(ع) اطلاق شده است.
پیام‌ها
1- ایمان، از عمل جدا نیست. در کنار ایمان به غیب، وظایف و تکالیف عملى مؤمن بازگو شده است. «یؤمنون... یقیمون... ینفقون»
2- اساسىترین اصل در جهانبینى الهى آن است که هستى، منحصر به محسوسات نیست. «یؤمنون بالغیب»
3- پس از اصل ایمان، اقامه نماز و انفاق از مهمترین اعمال است. «یؤمنون... یقیمون... ینفقون» (در جامعه الهى که حرکت و سیر الى‌اللّه دارد، اضطرابها و ناهنجارىهاى روحى و روانى و کمبودهاى معنوى، با نماز تقویت و درمان مىیابد و خلأهاى اقتصادى و نابسامانىهاى ناشى از آن، با انفاق پر و مرتفع مىشود.)
4- برگزارى نماز، باید مستمر باشد نه موسمى و مقطعى. «یقیمون الصّلاة» (فعل مضارع بر استمرار و دوام دلالت دارد.)
5 - در انفاق نیز باید میانه رو باشیم. «ممّا رزقناهم»
6- از هرچه خداوند عطا کرده (علم، آبرو، ثروت، هنر و...) به دیگران انفاق کنیم. «ممّا رزقناهم ینفقون» امام صادق(ع) مىفرماید: از آنچه به آنان تعلیم دادهایم در جامعه نشر مىدهند.
7- انفاق باید از مال حلال باشد، چون خداوند رزق هر کس را از حلال مقدّر مىکند. «رزقناهم»
8 - اگر باور کنیم آنچه داریم از خداست، با انفاق کردن مغرور نمىشویم. بهتر مىتوانیم قسمتى از آن را انفاق کنیم. «ممّا رزقناهم»
منبع:فارس
متن آیه
«الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بالْغَیْبِ وَ یُقِیمُونَ الصَّلَوةَ وَ مِمَّارَزَقْنَهُمْ یُنفِقُونَ»
ترجمه
(متّقین) کسانى هستند که به غیب ایمان دارند و نماز را به پاى مىدارند و از آنچه به آنان روزى دادهایم، انفاق مىکنند.
نکته‌ها
قرآن، هستى را به دو بخش تقسیم مىکند: عالم غیب و عالم شهود. متّقین به کلّ هستى ایمان دارند، ولى دیگران تنها آنچه را قبول مىکنند که برایشان محسوس باشد. حتّى توقّع دارند که خدا را با چشم ببینند و چون نمىبینند، به او ایمان نمىآورند.
چنانکه برخى به حضرت موسى گفتند: «لن نؤمن لک حتّى نَرى اللّه جهرة» ما هرگز به تو ایمان نمىآوریم، مگر آنکه خداوند را آشکارا مشاهده کنیم. این افراد درباره قیامت نیز مىگویند: «ما هى الاّ حیاتنا الدنیا نموت و نحیا و ما یهلکنا الاّ الدّهر» جز این دنیا که ما در آن زندگى مىکنیم، جهان دیگرى نیست، مىمیریم و زنده مىشویم و این روزگار است که ما را از بین مىبرد.
چنین افرادى هنوز از مدار حیوانات نگذشتهاند و راه شناخت را منحصر به محسوسات مىدانند و مىخواهند همه چیز را از طریق حواسّ درک کنند.
متّقین نسبت به جهان غیب ایمان دارند، که برتر از علم و فراتر از آن است. در درونِ ایمان، عشق، علاقه، تعظیم، تقدیس و ارتباط نهفته است اما در علم این مسائل نیست.
غیب به خداوند متعال، فرشتگان، معاد و حضرت مهدى(ع) اطلاق شده است.
پیام‌ها
1- ایمان، از عمل جدا نیست. در کنار ایمان به غیب، وظایف و تکالیف عملى مؤمن بازگو شده است. «یؤمنون... یقیمون... ینفقون»
2- اساسىترین اصل در جهانبینى الهى آن است که هستى، منحصر به محسوسات نیست. «یؤمنون بالغیب»
3- پس از اصل ایمان، اقامه نماز و انفاق از مهمترین اعمال است. «یؤمنون... یقیمون... ینفقون» (در جامعه الهى که حرکت و سیر الى‌اللّه دارد، اضطرابها و ناهنجارىهاى روحى و روانى و کمبودهاى معنوى، با نماز تقویت و درمان مىیابد و خلأهاى اقتصادى و نابسامانىهاى ناشى از آن، با انفاق پر و مرتفع مىشود.)
4- برگزارى نماز، باید مستمر باشد نه موسمى و مقطعى. «یقیمون الصّلاة» (فعل مضارع بر استمرار و دوام دلالت دارد.)
5 - در انفاق نیز باید میانه رو باشیم. «ممّا رزقناهم»
6- از هرچه خداوند عطا کرده (علم، آبرو، ثروت، هنر و...) به دیگران انفاق کنیم. «ممّا رزقناهم ینفقون» امام صادق(ع) مىفرماید: از آنچه به آنان تعلیم دادهایم در جامعه نشر مىدهند.
7- انفاق باید از مال حلال باشد، چون خداوند رزق هر کس را از حلال مقدّر مىکند. «رزقناهم»
8 - اگر باور کنیم آنچه داریم از خداست، با انفاق کردن مغرور نمىشویم. بهتر مىتوانیم قسمتى از آن را انفاق کنیم. «ممّا رزقناهم»
منبع:فارس
گزارش خطا
