۰۳ آذر ۱۴۰۳ ۲۲ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۰۲ : ۲۲
خدا مىداند که راه و رسم شهادت کور شدنى نیست. (امام روح الله)
شهید اکبر زوار جنتى، شهید مهدى لطفى نیاسر، شهید مرتضى بصیرى پور، شهید سید عمار موسوى و شهید مهدى دهقان و... شهدای والامقامى بودند که در حمله اسرائیل به یک پایگاه هوایى در حمص سوریه تقدیم مجد و عظمت اسلام و مسلمین شدند.
همین اول بگویم: حمص که هیچ، هر جاى عالم که خون هم پیمانان حسین(ع) بر زمین بریزد، آنجا کربلاى ما و حرم حسین و عباس و زینب(سلام الله علیهم اجمعین) است. اینبار اما نشانى از تکفیر و سلفىگرى و خلافت در شهادت بسیجیانِ جهانْ وطن اسلام نیست و خون فرزندان اسلام بدست جنایتکار اسرائیل ریخته شده است. امروز این حرف حاج احمد متوسلیان را مرتب مرور مىکردم که: «ما با اسرائیل وارد جنگ خواهیم شد، هرکس مرد این راه است بسم الله...»
واقعیت آن است که ما خیلى وقت است که وارد جنگ با اسرائیل شدهایم. از ابتداى جنگ در سوریه که امام خامنه اى(روحى فداه) حدود این جنگ را با این جملات که: بر خلاف تبلیغات رسانههاى مزدور استکبار در منطقه، جنگ در سوریه، جنگ میان طرفداران مقاومت ضد صهیونیستى و مخالفین آن است، معین فرمودند، ما مىدانیم که سرداران و بسیجیان ایشان با کدام دشمن وارد جنگ شدهاند و نقشه کدام دشمن را نقش بر آب کردهاند.
هرچند براى اثبات فرمایش امام خامنهاى نیاز به هیچ چیز نداشتیم اما انتشار تصاویرى مثل درمان تکفیرىها در بیمارستانهاى سرزمینهاى اشغالى در همان اوایل، و جدیدا کشف سلاحهاى اسرائیلى در انبارهاى سلاح غوطه شرقى، آفتاب بود که آمد دلیل آفتاب.
ما وارد جنگ با اسرائیل شدهایم و مردان راه که حاج احمد آرزوى دیدن آنها را داشت، پوزه اسرائیل را در جبهه مقاومت از قنیطره در مرز لبنان و سوریه تا البوکمال در مرز سوریه و عراق به خاک مالیدهاند. اسرائیل اما وجودش را نداشت که سربازان بى عرضهاش را جلوى بسیجیان جهان اسلام بفرستد، مفتیان سعودى برایش سپاهى نیابتى از «وهابیت آدمکش بى شرف» ساختند که حالا اتوبوس اتوبوس دارند از مقابل مقاومت فرار مىکنند. وقت خالى کردن کاسه خشم ما بر سر تل آویو و حیفا هم خواهد رسید.