عالمی که حوزه درسی نجف ، مشهد و قم را درک کرد

جدّ ایشان از علمای معروف تبریز و فردی صاحب تالیف بود، پدرش نیز سید احمد عالمی مهذب و اخلاقی بود که در سیر و سلوک و تزکیه نفس مقامی والا داشت.

مراتب علم اندوزی

سید حسین پس از آموختن مقدمات، سطح را در تبریز از استادانی چون میرزا علی اصغر ملکی و سید ابوالحسن انگجی آموخت. پس از آن برای ادامه حرکت علمی‌ خود  آهنگ نجف اشرف نمود و در آن جا شرکت در مجلس درس آیات عظام آقا ضیاء عراقی، میرزا علی ایروانی، شیخ احمد کاشف الغطاء و نیز سید ابو تراب خوانساری را در صدر برنامه های درسی خود قرار داد.

مراجعت به ایران

آقا قاضی پس از طی مراتبی از علم و استفاده اخلاقی از حوزه پرگوهر آن دیار قدسی به وطن بازگشت و مشهد مقدس را جهت سکونت برگزید.

در آنجا از فیض محفل علمی آیات سید حسین طباطبایی قمی، میرزا مهدی اصفهانی و آقازاده خراسانی بهره مند گردید.

وی در سال 1354 ق به قم مشرف و تا آخر عمر در آن شهر ماندگار شد. در مجلس درس خارج آیت الله بروجردی شرکت می کرد و از اصحاب نزدیک آن مرجع بزرگوار بود.

تدریس و آثار قلمی

آیت الله قاضی در ردیف استادان شاخص و با اخلاق بود  که در حوزه قم به تدریس دوره سطح اشتغال داشت. ایشان همچنین مدت زیادی جزو ممتحنین طلاب بود.

از قلم آن عالم نویسنده آثاری چند به جا مانده که می تواند به رساله هایی در علوم غریبه، رساله ای در ربا و رساله ای نیز در جمع اخبار الطینه و الخلقه من الارواح والابدان اشاره نمود.

پایان زندگی مادی

ایشان پس از سالیانی خدمت به مذهب تشیع در روز دوشنبه 25 ربیع الثانی سال ۱۳۹۳ قمری در یکی از بیمارستان های تهران در سن 76 سالگی به ندای «یا ایتها النفس المطمئنه ارجعی الی ربک...» لبیک گفته به عالم باقی شتافت.  پیکر پاک آن مرحوم پس از تشییع و ادای نماز در کنار تربت والدش در قم به خاک سپرده شد.

عاش سعیدا و مات سعیدا.

پی نوشت:

تربت پاکان قم. ج اول