مداح محبوب آذری‌ها این روزها مشغول چه کاری است + تصاویر

ایشان معتقد است به غیر از امام حسین (ع) به چیز دیگری علاقه ندارد و هر کسی که به سیدالشهدا(ع) عشق ورزد را تکریم می‌کند. به گفته نزدیکان و اطرافیان؛ حاج فیروز، محبوب‌القلوب شده و این افتخار را به خاطر محبت به دیگران و احترامات متقابل کسب کرده است.

حاج فیروز زیرک‌کار پیش از اینکه بیماری به سراغش آید، جلسات روضه و عزاداری متعددی را در سراسر کشور داشت. ایشان در ماه مبارک رمضان هر ساله به دعوت حاج منصور ارضی مداح پیشکسوت اهل بیت(ع) به تهران می‌آمد و در مسجد ارک تهران با اشعار مالامال از عشق، مشتاقان و شیفتگان اهل‌بیت(ع) را سیراب می‌کرد.

فیلم فوق مربوط به شعرخوانی حاج فیروز زیرک‌کار در کنار حاج منصور ارضی و محمود کریمی در حرم امام رضا(ع) است که این فیلم در فضای مجازی انعکاس زیادی داشت.

حاج فیروز به جوانان توصیه می‌کند که جلسات روضه و منبر امام حسین(ع) را محل کسب درآمد ندانند و با افتخار برای امام حسین(ع) نوکری کنند.  ایشان در پاسخ به این سوال که آیا در طول سالهای متمادی در عرصه ستایشگری پول  و مبلغی را دریافت کرده‌اید؟ پاسخ دادند: چرا باید پول می گرفتم؟ دریافت پول که کار پسندیده ای نیست. من برای حضرت امام حسین (ع) مداحی کرده‌ام نه برای مردم!
این شغل (دار کشیِ قالی) یادگار مرحومِ پدرم هست که تا حدود سی سالگی در کنارشان مشغول این شغل بوده‌ام.

حضرت استاد بیش از هفتاد سال است که اشتغال به «دارکشیِ قالی» یا همان «اطویِ قالی» دارند و بر اهل فن پوشیده نیست که شغل مزبور علاوه بر حساسیت بالا، یکی از سخت‌ترین و پر‌مشقت‌ترین رشته‌های قالی است.
به گواهی شاهدان عینی، استاد سال‌‌های متمادی در کارگاه محقّر ولی مملو از صفا درحالی مشغول کار بوده‌اند که عشق‌ورزی به ساحت مقدس اهل‌بیت (ع) را اولویت قرار داده و از آن مغفول نماند.
غالب اشعارِ نغزی که در مجالس با شنیدنش از دهان مبارکش شنیده شده در همین کارگاه بر محفوظاتش افزوده شده است و گویی با ریتم کوبیدن چکش بر میخ‌های آهنین، ضربان قلبِ مالامال از عشق به ذوات مقدسه را تنظیم کرده است.

با کمی دقت به تصویر فوق ،جای انگشتان مبارک ایشان که در طول سالیان متمادی جهت امرار معاش و کسب روزی حلال تلاش کرده، بر آهن سخت قابل مشاهده است و همین یک تصویر برای همیشه تاریخ کافی است تا اثبات کند: «بنده ی من بنده ی دینار نیست؛ دین فروش عرصه بازار نیست»

عارف دلسوخته‌ای چون ایشان چه سنخیتی می‌تواند با مال دنیا داشته باشد؟ عاشقِ دلداده‌ای چون استاد چگونه می‌تواند عشق مقدس خود را به ثمن‌بخس بفروشد. استاد، دلبسته آب و خاک نیست که خاک‌نشین معشوق ازلی را آبرو می‌دهند.