امام صادق علیه السلام در روایتی انسان هایی را معرفی کردند که امیدی به رستگاری آنها نیست.
عقیق: متن روایت را از کتاب مصباح الشریعة منتشر می کند.
عن الصادق(ع): مَنْ لَا يَعْتَبِرُ بِالْمَوْتِ وَ قِلَّةِ حِيلَتِهِ وَ كَثْرَةِ عَجْزِهِ وَ طُولِ مُقَامِهِ فِي الْقَبْرِ وَ تَحَيُّرِهِ فِي الْقِيَامَةِ فَلَا خَيْرَ فِيه.
امام صادق(ع) فرمود: کسی که از [یاد] مرگ و بیچارگی و ناتوانی خود در برابر مرگ و توقف طولانی خود در قبر و سرگردانی خود در قیامت عبرت نمی‌گیرد، خیری در او نیست (امیدی به رستگاری او نیست).
پی نوشت:
مصباح الشریعة، منسوب به امام صادق(ع)، ص171
منبع:حوزه
عن الصادق(ع): مَنْ لَا يَعْتَبِرُ بِالْمَوْتِ وَ قِلَّةِ حِيلَتِهِ وَ كَثْرَةِ عَجْزِهِ وَ طُولِ مُقَامِهِ فِي الْقَبْرِ وَ تَحَيُّرِهِ فِي الْقِيَامَةِ فَلَا خَيْرَ فِيه.
امام صادق(ع) فرمود: کسی که از [یاد] مرگ و بیچارگی و ناتوانی خود در برابر مرگ و توقف طولانی خود در قبر و سرگردانی خود در قیامت عبرت نمی‌گیرد، خیری در او نیست (امیدی به رستگاری او نیست).
پی نوشت:
مصباح الشریعة، منسوب به امام صادق(ع)، ص171
منبع:حوزه
