هفت اثر یاد مرگ در کلام امام صادق(ع)

قَالَ الصَّادِقُ (ع): ذِكْرُ الْمَوْتِ يُمِيتُ الشَّهَوَاتِ فِي النَّفْسِ وَ يَقْطَعُ مَنَابِتَ الْغَفْلَةِ وَ يُقَوِّي الْقَلْبَ بِمَوَاعِدِ اللَّهِ تَعَالَى وَ يُرِقُّ الطَّبْعَ وَ يَكْسِرُ أَعْلَامَ الْهَوَى وَ يُطْفِئُ نَارَ الْحِرْصِ وَ يُحَقِّرُ الدُّنْيَا.

امام صادق(ع) فرمود: یاد مرگ؛

۱- شهوت‌های نفس را می‌کشد

۲- ریشه غفلت را قطع می‌کند

۳- باورمندی به وعده‌های خدای متعال را تقویت می‌کند

۴- سرشت را لطیف می‌کند

۵- پرچم‌های هوسرانی را درهم می‌شکند

۶- آتش آزمندی را خاموش می‌کند

۷- دنیا را حقیر می‌گرداند.

پی نوشت:

مصباح الشریعة، منسوب به امام صادق(ع)، ص171