جایگاه بارگاه امام رضا(ع)در کلام امام خمینی

بر این اساس هر مؤمنی که قصد زیارت قبور مطهر هر یک از اهل‌بیت(ع) را دارد، لازم است با حضور قلب بیشتری به این حرم‌های نورانی مشرف شود و یکی از راه‌های کسب حضور قلب توجه به احادیث ثواب زیارت و نیز مطالعه سخنان علما و بزرگان دین درباره جایگاه معنوی زیارت حرم‌های مطهر ائمه معصومین(ع) است؛ بزرگانی که از قِبَل زیارت امامان خویش به مقامات معنوی و علمی بالایی دست یافتند و مایه خیر و برکت برای سایر مؤمنین شده‌اند.

در این راستا به سه فراز از کلام نورانی امام خمینی(ره) درباره جایگاه معنوی بارگاه امام رضا(ع) اشاره می‌کنیم.

بارگاه ملکوتی و مرکز ملائکةالله
1ـ من از شما آقایان که از راه دور و از مرکز ولایت و از محل قدس ملکوتی آمدید تشکر می‌کنم. چه سعادتی دارید که چشم های شما به آن بارگاه عظیم ملکوتی باز می ‏شود و در آن حرم شریف؛ مرکز علم و مرکز ملائکة اللَّه می ‏روید و ما حسرت آن را داریم‏. (صحیفه امام،ج‏12 ،ص 106  )

محل تجلی نور و توجه ملائکةالله
2ـ شما مهمان‌های عزیزی هستید که از محل تجلّی نور، از محل توجّه ملائکة اللَّه، از آستان قدس رضوی آمدید و خوش آمدید. خداوند شماها را حفظ کند، و اسلام را به جدیت‌های شما و همه ملت به پیش ببرد. و من امیدوارم که با دعای شما در آستان قدس رضوی موفق بشوم به پایبوس آن حضرت. (صحیفه امام ،ج‏13 ،ص 426)

توجه ملائکةالله به حرم امام رضا(ع)
این میهمان های عزیز از جایی می ‏آیند که دل‌های ملائکة اللَّه به آنجا متوجه است. اصلًا مرکز ایران آستان قدس است. و ما امیدواریم که همه ما را خداوند از خدمتگزاران آستان قدس رضوی- سلام اللَّه علیه- قرار بدهد. و شماها چقدر خوشبخت هستید که در آن آستان زندگی می ‏کنید، چه آن‌هایی که خدمتگزار مستقیم آستانه هستند و چه آن‌هایی که در آستان مقدس، خدمتگزار به ملت و اسلام و جمهوری اسلامی هستند.  (صحیفه امام، ج‏16، ص: 388)

همراه با امام رضا(ع) تا ظهور امام زمان(عج)
همه نیروها، همه قدرت‌ها در هر جا هستند، محتاج به توجه خاص حضرت رضا- سلام اللَّه علیه- هستند ... و من امیدوارم که ان شاء اللَّه تعالی، به برکت آن آستان مقدس، جمهوری اسلامی همان طوری که تا کنون پیروزمندانه پیش رفته است، از این به بعد هم پیش برود و این جمهوری اسلامی باقی باشد با اسلامیت خود تا وقتی که زمانی که به حضور بقیّة اللَّه این جمهوری مشرّف شود و مسائل را در خدمت ایشان حل کند. (صحیفه امام، ج‏16، ص: 388)