۰۲ آذر ۱۴۰۳ ۲۱ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۵۲ : ۱۷
آیه ها و آینه ها
نامه‌ای که موجب پیاده سفر کردن مقدس اردبیلی شد!
کسی که به معاد اعتقاد داشته باشد نمی‌تواند ادعا کند که به دنبال خوشنودی و مسرت در سرای آخرت نیست و همه، هدفشان آخرت اس، اما یقیناً آنچه در یوم‌الحساب، محاسبه می‌گردد چیزی جز اعمالی که انسان با زحمت برای خود انباشته، نمی‌باشد.
عقیق:* آیه:«وَ مَنْ أَرادَ الْآخِرَةَ وَ سَعي لَها سَعْيَها وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولئِکَ کانَ سَعْيُهُمْ مَشْکُوراً/ و آن‌کس که سرای آخرت را بطلبد، و برای آن سعی و کوشش کند درحالی‌که ایمان داشته باشد، سعی و تلاش او، پاداش داده خواهد شد». اسراء/19
* آینه:
حکایت؛ محقق اردبیلى به‌طور مکرر و بسیار، از نجف اشرف و کاظمین به قصد زیارت، مسافرت می‌کرد و در این سفرها الاغ یا قاطرى را کرایه می‌نمود و سوار بر آن شده، خود را به کاظمین می‌رسانید.
در یکى از سفرها، هنگامی‌که می‌خواست از کاظمین به سوى نجف حرکت کند، شخصى از اهالى بغداد، نامه‌ای به دست او داد، تا آن را به یکى از اهالى نجف برساند. او نامه را گرفت و از مرکب پیاده شد و پیاده به راه افتاد، وقتى علت آن را پرسیدند، چرا شما که هزینه کرده‌اید و قاطری را کرایه کرده‌اید، بر آن سوار نمی‌شوید؟!
در پاسخ گفت: من از کرایه دهنده اجازه نگرفته‌ام که به همراه سنگینى این نامه، سوار بر مرکبش شوم؛ لذا می‌ترسم اگر با نامه سوار بر مرکب شوم، حق‌الناسی گردنم بماند! 1
دینِ ما ارثیه‌ی ناب و گران‌قدر ِ پیمبر باشد آتشی در کف ِ دستان ِ من و توست مواظب باشیم 2
پی نوشت:
1.با اقتباس و ویراست از کتاب سرگذشت‌های عبرت‌انگیز
2.محمدرضا حسین زاده بازرگانی
منبع:حوزه
گزارش خطا
