۸ توصیه آیت الله سیستانی به زائران اربعین

ترجمه متن پیام بدین شرح است:

در دعای امام صادق(ع) برای زائران حسین(ع) آمده است:

خداوندا دشمنان ما به خاطر خروج شیعیان برای زیارت، بر آنها عیب می گیرند، اما بر خلاف میل دشمنان، این دشمنی ها مانع حرکت و خروج شیعیان به سوی ما نشد پس بر آن صورت هایی که تابش خورشید رنگ آنها را تغییر می دهد رحم کن.

اکنون شیعیان ماه محرم را پشت سر گذاشته و خود را در معرض وزش نسیم حسینی قرار دادند و دهها میلیون از آنها در نقاط مختلف جهان از توصیه های دینی و موعظه های منابر حسینی بهره بردند و بر محبت و ولایت پذیری خود و مشارکت خود در برپایی عزاداری ها افزودند، اما این پایان برکت های امام حسین علیه السلام نیست.

جمعیت انبوهی که در مجالس و عزاداری های حسینی مشارکت کردند، این روزها خود را برای رفتن به زیارت او آماده می کنند تا مسافتی زیاد را بپیمایند و با پای پیاده عازم زیارت اربعین شوند گویی جهان شاهد رقم خوردن محشری به سوی کربلا است و قیامتی در سرزمین حسین رقم خورده است.

خداوند به این گام ها برکت دهد و سلام خداوند بر آن که عامل و منشأ این حرکت عظیم است.

در این مناسبت عظیم، لازم است نکاتی را متذکر شویم که البته بر بسیاری از زائران پوشیده و پنهان نیست، اما توصیه به خیر از ویژگی های مؤمنان است.

۱. زیارت برای رضای خدا باشد

نیت: این زیارت عبادتی است که با نیت ارزش می یابد و میزان قبولی آن بستگی به نیت زائران دارد و از این رو پاداش زائران نیز نزد خداوند متفاوت خواهد بود و ما از خداوند می خواهیم فراوان ترین بهره را از این زیارت، روزی شما بگرداند.

در این راه اخلاص فراوان برای خداوند باعث می شود زیارت شما در بالاترین درجه قرار گیرد. قدم نهادن و گام برداشتن ما در این راه برای این نباشد که فلان شخص ما را ببیند یا اینکه پس از بازگشت برای دیگران بازگو کنیم یا برای تایید فلان جریان و مبارزه با فلان جریان باشد. در این راستا انسان باید به یاد در تمام حالات خود، فداکاری و جانفشانی امام حسین(ع) را به یاد داشته باشد و ندای «هل من ناصر ینصرنی» او را به گوش جان بشنود تا حضور و پیاده روی او برای لبیک گفتن به این ندای حسینی باشد.

بر خلاف اینکه سیدالشهدا(ع) با آبرویی که نزد خداوند دارد حاجات زائران خود را برآورده می سازد، اما شایسته نیست که زیارت انسان برای حاجت ها و تجارت های دنیوی باشد. نباید هدف زائر از زیارت، رسیدن به حاجت خود باشد به گونه ای که اگر بداند حاجتی از او برآورده نمی شود زیارت را ترک کند!

۲. اهتمام به نماز و حجاب و همکاری با مسئولان انتظامات

مؤمنانی که در راه زیارت سیدالشهدا(ع) خود را به سختی می اندازند، باید در ین راه ارزش ها و مبانی کربلا را با التزام به نماز و اوقات آن زنده کنند و خواهرانی که در این پیاده روی حضور دارند حجاب و عفت و وقار خود را حفظ کنند و به قهرمان کربلا حضرت زینب اقتدا کنند که حجاب و عفت و شکوه او کامل بود.

تمام زائران باید خوشرفتار بوده و ارزش های اخلاقی را رعایت کنند و با مسئولان انتظامات و مدیران موکب ها همکاری کنند و غذاهایی را که با سخاوت و کرم به آنها تقدیم می شود حفظ کنند و تا به دور از اسراف میان زائران توزیع شود.

۳. استفاده از حضور مبلغان دینی

مراجع عظام تقلید چند سالی است که در این راهپیمایی میلیونی صدها مبلغ دینی را برای نشر معارف و احکام دین به مناطق مختلف اعزام می کنند و از زائران انتظار می رود به این افراد مراجه کنند و ارتباط داشته باشند و البته امسال نیز تعداد مبلغان بیشتری در این مراسم حضور خواهند داشت تا خدمات فکری و فقهی خود را به زائران ارائه کنند و به وظیفه تبلیغ دین عمل کنند.

۴. پرهیز از بدعت در عزاداری و عمل به روش های مورد تایید علما

زائران باید عزاداری های تایید شده توسط علما و عزاداری های متعارف میان شیعیان را که نسل پس از نسل به ما منتقل شده اجرا کنند و اقداماتی را انجام ندهند که متناسب با عظمت این مناسبت نیست، زیرا اهداف بلند قیام حسینی همواره باید بلند و پاک و تاثیرگذار باقی بماند.

۵. ضرورت تقویت وحدت و پرهیز از اختلافات

تمرکز بر وحدت. خطبای جمعه و نمایندگان مراجع عظام و بارها بر ضرورت اتحاد و کنار گذاشتن اختلافات داخلی تاکید کرده اند، زیرا امروز امت اسلام به ویژه شیعیان در شرایطی سخت و خطرناک به سر می برند و توطئه های علیه آنها جریان دارد و از این رو لازم است اولویت شیعیان در رفتار خود این باشد که به اختلافات دامن نزنند به ویژه در ایام عاشورا و عزاداری حسینی.

تمام مسلمانان به ویژه پیروان مذهب اهل بیت(ع) وظیفه دارند برای نشر مبانی قیام حسینی و تحکیم و تقویت آن در میان نسل های آینده تلاش کنند، زیرا امام حسین و یاران برگزیده او جان خود را برای رسیدن دین به همین نسل ها فدا کردند و همچنان نیز فرزندان مجاهد ما در این راه جان ومال خود را در میدان شهادت و کرامت فدا می کنند.

۶. به یاد داشتن فداکاری رزمندگان اسلام و قدردانی از شهدا

در روزهای زیارت سیدالشهدا و اهل بیت و یاران ایشان شایسته است همه ما به یاد رزمندگان و مجاهدان و طلاب حوزه علمیه باشیم که در این روزگار به حسین(ع) اقتدا کردند و در جبهه ای نبرد با دشمنان دین و مقدسات، جان خود را بر کف دست گرفتند و ثابت کردند به حق یاوران حسین هستند. آنها مردانی هستند که بر پیمان خود با خداوند، ثابت قدم و وفادار ماندند و برخی از آنها به شهادت رسیده و برخی در انتظار شهادت به راه خود ادامه می دهند. از این رو لازم است به یاد آنها باشیم و برای آنها دعا کنیم تا خداوند آنها را محفوظ و پیروز گرداند و برای شهدا طلب رحمت و آمرزش کنیم و قبور آنها را زیارت کنیم و به مجروحان و خانواده های شهدا سر بزنیم و در حد توان خود به آنها رسیدگی کنیم که آنها حق بزرگی بر گردن ما دارند و من گمان نمی کنم بتوانیم این حق را ادا کنیم. پس خداوند به آنها بهترین پاداش ها را عنایت کند.

۷. پزهیز از اختلاف افکنی و اهانت به مراجع و علما

شایسته است برادران حسینی ما در این فضای معنوی و ولایی و سایر مناسبت های مربوط به اهل بیت(ع) به نشر و تحکیم معارف دینی و اعتقادی و فقهی و نشر ارزش های اخلاقی بپردازند و سرگرم اختلافات جزئی نشوند زیرا اختلافات در برخی نظرهای فقهی نمی تواند مجوزی شرعی برای تخریب و کنایه زدن و عیب جویی از مؤمنان باشد تا چه رسد به اینکه به بهانه ای برای اهانت به مراجع و اساتید حوزه علمیه و بزرگان اهل منبر و علما تبدیل شود؛ چراکه آنها عمر و وقت و فکر خود را در راه نشر ارزش های حسینی سپری کرده اند.

۸. زیارت باید موجب تغییر در زندگی زائران باشد

برای زائران محترام شایسته است که روزی که از زیارت باز می گردند حال آنها همچون روز آغاز زیارت نباشد و پس از زیارت به درون و رفتار و اعمال خود بنگرند و ببینند آیا تغییری در رفتار و اخلاق و ارتباطات اجتماعی و خانوادگی و معاملات آنها رخ داده و بهتر شده است یا خیر؟

تمام زائران باید این سؤال را از خود بپرسند تا مبادا از مصادیق این سخن امیرالمؤمنین علیه السلام باشند که فرمود: چه بسا روزه داری که از روزه داری خود بهره ای جز تشنگی و گرسنگی ندارد و چه بسا نمازگزاری که جز شب زنده داری و رنج، بهره ای از نماز عبادت خود ندارد.

از خداوند سبحان می خواهیم از کسانی باشیم که به سخن گوش فرا داده و از بهترین سخن پیروی می کنند.

والسلام علی الحسین و علی علی بن الحسین و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین و رحمة الله و برکاته

1439 هـ.ق