کد خبر : ۸۸۹۱۰
تاریخ انتشار : ۱۵ مرداد ۱۳۹۶ - ۰۹:۴۲
یک پیرغلام اهل بیت(ع):

بزرگترین آسیب جامعه مداح؛ تغییر مسیر به دلیل نیازهای مادی/ شور همراه با شعور باشد

سید محسن گرسویی بزرگترین آسیب‎ عرصه مداحی را تغییر مسیر نوکری به دلیل نیازهای مادی و مالی دانست و افزود: به‎همان اندازه‌ که مداح در گفته‌هایش شور و شعور داشته باشد، می‌تواند رشد کند و اگر شعور را داخل این محتوا نیاورد و کسب معرفت و معنویت نکند به پیشرفتی نخواهد رسید.
عقیق:سید محسن گرسویی، پیشکسوت مداحی کشور و پیرغلام اهل بیت در گفت‌وگویی با بیان توصیه‎هایی به مداحان و جوانانی که تازه به این عرصه وارد می‎شوند، گفت: دوستان جوان و عزیزانی که در حال حاضر به عرصه ستایشگری و مداحی نزدیک هستند، بدانند که کار نوکری و خوانندگی در دستگاه اهل بیت(ع) و مداحی سید الشهدا(ع) بسیار بابرکت و ارزشمند است؛ اما اگر یک مداح و ذاکر اهل بیت، صرفا برای امرار معاش وارد این عرصه شود و از این طریق بخواهد زندگی خود را بگذراند، راه درستی را انتخاب نکرده است.

وی افزود: مداحان در قدیم، کاری به غیر از مداحی نداشتند اما زندگی با برکتی داشتند؛ چراکه شرایط امروز جامعه ما را نداشتند؛ درست است که نگاه به کار برای مداحی بسیار ارزشمند است، اما راه خوبی برای امرار معاش نیست؛ لذا توصیه می‌کنم همه مداحان جوان و علاقه‌مندان ورود به این حوزه، کار دیگری را در کنار مداحی داشته باشند تا بتواند در کنار آن خوانندگی و نوکری سید الشهدا(ع) را برای خودشان به‌ عنوان یک علاقه ذاتی و دلی قرار بدهند. داشتن شغل در کنار مداحی، باعث می‎شود آنها بتوانند از این مسیر، عشق و ارادت خودشان را به ائمه معصومین(ع)، نشان دهند و وارد کارهای مادی نشوند.

یکی از آفت‌ها قرار ندادن کار مناسب در کنار مداحی است

این پیرغلام اهل بیت، با اشاره به آفت جامعه مداح و معضلات پیش‌روی آن تصریح کرد: یکی از اصلی‎ترین این آفت‌ها و آسیب‎ها قرار ندادن کار مناسب در کنار مداحی کردن است؛ بیشتر آفت‌هایی که نادر است و به تعداد انگشت‌های دست هم نمی‎رسد، تکیه بر مسائل مادی دارد، چراکه می‌تواند مسیر زندگی انسان را تحت الشعاع قرار دهد.

اگر بدانیم چه به ما می‎دهند، حاضر نخواهیم بود مداحی را با چیزی معاوضه کنیم

وی گفت: اگر مداحان بداند که ستایشگری و مداحی مسیر عشق، ارادت و عرض اخلاص به ساحت مقدس سیدالشهداء(ع) است، دیگر حاضر نخواهند بود آن را با هیچ‏چیز دیگری عوض کنند؛ اگر بدانیم که در ازای ارادتی که به ساحت مقدس سید‌الشهداء(ع) داریم و ذکری که برای این دستگاه می‌خوانیم چه پاداشی نصیبمان می‎شود، حاضر نخواهیم بود آن را در هیچ شرایطی معاوضه کنیم.

گرسویی با ذکر نمونه‎های از احادیث معصومین(ع) در خصوص جایگاه ستایشگری و گریه کنان سید الشهدا(ع)، ادامه داد: نمونه‌های روایی این موضوع را می‎توان در کلام پیامبر(ص)، که فرمودند پاداش و مزد نوکری این دستگاه با خداست و بعد حضرت علی(ع) و بعد ایشان هم حضرت زهرا(س)، که فرمودند حاضرم ثلث ثواب‌هایم را با گریه کن سید‌الشهداء(ع)، تقسیم کنم، نشان از اهمیت این جایگاه و خدمات جامعه مداحی دارد.

مهمترین مسئله‎ای که باید در این عرصه بدانیم

پیشکسوت عرصه مداحی کشور اظهار کرد: مهمترین مسئله‎ای که باید در این عرصه بدانیم، این است که مسیر نوکری را نباید نیاز‌های مالی و مادی تغییر؛ این یکی آسیب‎های جدی در این زمینه است که مداحان عزیزان باید برای این موضوع چاره‌‎اندیشی کنند.

راهکار رفع آفت‌های مداحی

این پیرغلام اهل بیت با اشاره به راهکار رفع آفت‌های مداحی، گفت: گر ما در کار مداحی و ذاکری ندانیم که چقدر باید برای این مسیر کار کنیم، به اندازه زحمتی که می‌کشیم رشد خواهیم کرد. این طبیعت کار است؛ مسیر مداحی و نوکری مسیری بی‌انتهایی است و مگر کسی می‌تواند به پایان این راه برسد، پایان راهی که انتها ندارد.

چقدر بد است اگر...

وی ادامه داد: ستایشگرانی بعد از دوران پیامبر تا به امروز آمدند و رفتند ‌و به این خاندان عرض ارادت و ادب کردند؛ همه اینها با بضاعتی از داشته‌هایشان آمدند؛ آنها بهترین‌ها را برای پیغمبر(ص)،ائمه(ع) و همه حضرات معصومین(ع) عرضه کردند و با این همه باز هم نتوانستند عظمت آنها را بیان کنند؛ حال حساب کنید چقدر بد است با این همه بزرگی و عظمت، نتوانیم خود را اصلاح کنیم و یا با بخش کوچکی از آنچیزی که هست در مسیر اصلاح خود و جامعه نقش ایفا کنیم.

اگر تلاش نکنیم ‌در همان‎جایی که شروع کردیم خواهیم ماند

گرسویی در پاسخ به این سوال که چگونه می‌توان نوکر واقعی آستان معصومین(ع) باشیم؟ گفت: اینکه چطور می‌توانیم این مسیر را طی کنیم و یا چطور می‌توانیم در این مسیر به جایی برسیم تماما به زحمت و تلاش خود ما بستگی دارد. اگر تلاش نکنیم ‌در همان‎جایی که شروع کردیم خواهیم ماند و بیشتر از آن اجازه پیشرفت نخواهیم داشت؛ لذا به همان اندازه‌ که ما در گفته‌های خودمان شور و شعور داشته باشیم، می‌توانیم به همان اندازه رشد پیدا کنیم؛ اگر خدای نکرده شعور را داخل این محتوا نیاوریم و کسب معرفت و معنویت نکنیم به پیشرفتی نخواهیم رسید.

منبع:ایکنا

ارسال نظر
پربازدیدترین اخبار
پنجره
تازه ها
پرطرفدارترین عناوین