ولادت ۹ معصوم در مدينه؛ ماهي كه مدينه به گُل نشست

عقیق: «مدينه» شهري كه محل ولادت ۹ امام معصوم شيعه يعني امام حسن مجتبي، امام حسين، امام سجاد، امام محمدباقر، امام جعفر صادق، امام رضا، امام محمدتقي، امام علي النقي و امام حسن عسگري(ع) است در نخستين روزهاي ماه شعبان‌المعظم حال و هواي ديگري دارد چون در اين سرزمين در سه روز متوالي سه نور متولد شده‌اند. 

سوم تا پنجم ماه شعبان‌المعظم، شيعه غرق در سرور است؛ چه آنكه در مدينه منوره يعني محل ولادت سه نور باشي و خوشا به سعادت زائراني كه اين روزهاي پر بركت ماه شعبان‌المعظم يعني روزهاي ولادت امام حسين (ع)، حضرت ابوالفضل‌العباس(ع) و امام سجاد(ع) را در اين سرزمين هستند؛ سرزميني كه مولودگاه اين سه فرزند امير مومنان است. 

شعبان ماه امن و امان؛ شعبان ماه ولادت‌ها، بشارت‌ها، ماه اميدها و انتظارات، هميشه همراه خوشي‌ها، اميدها، انتظارات، پيروزي‌ها، شوق‌ها و التهاب‌ها بوده و خواهد بود. شعبان ماهى است كه روز سوم آن ولادت نغمه‌ساز حسينى(ع) را به طلوع نور تابان مولود مسعود خورشيد حق و حقيقت پيوند مى‌دهد و اشتياق مستضعفين جهان را در تمام اقطار گيتى، به اوج عالى خود مى‌رساند. 

روز چهارم آن، ولادت سردار نامدار كربلا، حضرت ابوالفضل العباس(ع) قمر منير ماه بنى هاشم، نخستين فرزند پاك بانو ام‌البنين است؛ سالار بزرگوارمان ابوالفضل العباس(ع) كه با تولدش، مدينه به گُل نشست، دنيا پرفروغ گشت و موج شادى خاندان علوى را فرا گرفت؛ اين قمر تابناك مى‌رفت كه با فضايل و خون خود، نقشى جاودانه بر صفحه گيتى بنگارد. 

روز پنجم ماه شعبان‌المعظم هم كه ولادت با سعادت سرور عارفان و امير سجده‌كنندگان امام على بن الحسين(ع) است كه هم مولودگاهش در مدينه است و هم مزارش در مدينه واقع در حرم بقيع، حرم بي‌گنبد و بارگاه چهار ائمه مظلوم است. 

پانزدهم شعبان نيز نويدبخش ولادت مصلح موعود بشريت، گسترش دهنده عدل جهانى، توسعه‌بخش حكومت توحيد و يكتاپرستى اسلام، تثبيت‌كننده حقوق انسان‌ها و مژده‌بخش حكومت مستضعفان بر مستكبران و پيروزى محرومان بر مستكبران و مترفان آفاق است.