امام حسین(ع) دو انگشتر داشتند که نقش یکی لااله الا الّله عده للقاء الله و نقش دیگری انّ الله بالغ امره ـ حسبی الله ـ لکل اجل کتاب بود.
در نقلی دیگر نیز آمده که نقش نگين انگشتر سيدالشهداء (ع) عبارت بود از «اِن اللهَ بالِغُ اَمْرِهِ» و به نقلي دو انگشتر داشت.
برنگين يكي «لاإ لهَ إ لا الله، عُدةٌ لِلِقأ الله» و بر ديگري «ان اللهَ بالِغُ اَمْرِهِ» بود.(1) هر دو تعبير، گوياي روح شهادت طلب آن حضرت و مقام رضا و تسليم او به ديدار خدا و پروردگار است. (2)
روايت است كه در دست امام صادق (ع) انگشتر جدش حسين بن علي (ع) بود و برنگين آن نوشته بود: «لا اِلهَ إ لا الله عُدةٌ لِلِقأ الله»(3) و اين نيز كه توحيد، سرمايه لقاي الهي است، نشان دهنده روح خداجويي و شهادت طلبي اوست.
پی نوشت ها:
1_(سفينة البحار، ج ۱، ص ۳۷۷)
2_(فرهنگ عاشورا، صفحه ۴۵۰)
3_ (امالي صدوق، ص ۱۲۴)
211005
