اكنون به آیه 120 از سوره بقره گوش مى‏ سپاریم:

  وَلَنْ تَرْضَى‏ عَنْكَ الْیَهُودَ وَلاَ النَّصَرى‏ حَتَّى‏ تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ قُلْ إنَّ هُدَى‏ اللَّهِ هُوَ الهُدَى‏ وَلَئِنْ اتَّبَعْتَ أَهْوَآءَهُمْ بَعْدَ الَّذِی جَآءَكَ مِنَ الْعِلْمِ مَالَكَ مِنَ اللَّهِ مِنْ وَلِیّ وَلاَ نَصِیرٍ

  (اى پیامبر) هرگز یهود و نصارى از تو راضى نخواهند شد تا(آنكه تسلیم خواسته آنان شوى و) از آیین آنان پیروى كنى. بگو هدایت، تنها هدایت الهى است و (بدان) اگر از هوى و هوس آنان پیروى كنى بعد از آنكه علم و حقیقت به سوى تو آمده است، هیچ سرپرستى و یاورى از سوى خدا براى تو نخواهد بود.

 بعد از ماجراى تغییر قبله، ناراحتى یهود از مسلمانان بیشتر شد و بعضى از مسلمانان تمایل داشتند قبله همان بیت‏المقدس باشد تا بتوانند با یهودیان مدینه در دوستى و صمیمیت زندگى كنند.

 غافل از آنكه تغییر قبله، بهانه‏اى از سوى یهود براى مخالفت با مسلمانان بود و آنها نه تنها خود حاضر به پذیرش اسلام نبودند بلكه مى‏خواستند مسلمانان از دین خود دست برداشته و یهودى شوند.

 این آیه یك اصل كلّى را مطرح مى‏كند كه هر چه شما مسلمانان از مواضعِ به حق خود عقب نشینى كنید، دشمن به همان میزان در كفرِ باطل خود پیشروى مى‏كند. پس در مقامِ سازش با دشمنانِ دین برنیایید.

 *آیه 121

 الَّذِینَ ءَاتَیْنَهُمُ الْكِتَبَ یَتْلُونَهُ حَقَّ تِلاوَتِهِ أُولَئِكَ یُؤْمِنُونَ بِهِ وَمَنْ یَكْفُرْ بِهِ فَأُولئِكَ هُمُ الْخَسِرُونَ

  كسانى كه به آنها كتاب آسمانى داده‏ایم و چنان كه سزاوار آن است، آنرا تلاوت مى‏كنند، آنان به (قرآن و پیامبر اسلام) ایمان مى‏آورند و كسانى كه به او كافر شدند پس آنان زیانكارند.

 از آنجا كه قرآن، همواره در برخورد با مخالفان، عدل و انصاف را رعایت مى‏كند، لذا این آیه مى‏فرماید گرچه اكثر اهل كتاب حاضر به پذیرش اسلام نشده‏اند، امّا آنان كه كتب آسمانى را با دیده حق‏پذیرى تلاوت مى‏كنند به پیامبر و قرآن ایمان مى‏آورند.

 این آیه به روشنى بیان مى‏دارد كه قرائت الفاظ قرآن گرچه با صوت خوش هم باشد، كافى نیست، آنچه موجب هدایت و سعادت انسان مى‏شود تفكر و تدبر در مفاهیم قرآن است كه در اینصورتِ حقّ تلاوت، ادا مى‏شود.