چرا مشرکان به پیامبر تهمت سحر می دادند؟

معظم له با اشاره به تهمت سحر  افزودند: پیامبر اکرم(ص) برای نفی این تهمت و اثبات حقانیت خود رنج فراوانی کشیدند؛ از دیگر تهمت‎هایی که به پیامبر وارد شد آن بود که نبی مکرم اسلام، قرآن را از دیگران برگرفته است؛ مشرکان از راهی وارد شدند، ولی آخرین امید آنها امید به مرگ پیامبر(ص) بود.

ایشان خاطرنشان کردند: این مساله نشان از جهل مشرکان بود، ولی آنها حتی نمی‎دانستند  مرگ رسول اکرم(ص) در سرنوشت آنها موثر نیست، با رحلت پیامبر(ص) کار اسلام تمام نشد، مشرکین از کلمه رحمان ناراحت می‎شدند، رحمان هم دنیا  وهم آخرت را شامل می‎شود.

حضرت آیت‎الله سبحانی یادآورشدند: مشرکین منتظر مرگ رسول اکرم(ص) و مومنین بودند ؛خداوند در این سوره بیان می‎کند از کافران بپرس که چرا مرگ مومنین را آرزو کردند، زیرا مرگ مومنین هیچ مشکلی را حل برای آنها حل نمی‎کند بلکه باعث افزایش گناهان مشرکین است.

این مرجع تقلیدعنوان کردند: آرزوی مرگ رسول اکرم(ص) توسط مشرکین همچون آرزوی مرگ معلم توسط دانش آموزان است؛ این آرزو هیچ فایده‎ای برای آنها نداشت؛ دانش آموزان باید خود را اصلاح کنند و درس بخوانند، ولی اگر این کار را نکردند نباید آرزوی مرگ معلم خود را بکنند.

معظم له با ذکر این مطلب که خداوند متعالی با توجه به خلوص پیامبر و یارانش، به آنها وعده نصرت داد، اظهارکردند: امام راحل نیز این مفهوم را بیان کردند که وجود من در جنگ موثر نیست، بلکه پیروزی‏ های رزمندگان به خاطر نصرت خداوند است؛ پس این نظام معرفتی اسلام است که چنین ماهیتی را برای ما ایجاد کرده است که این چنین بیاندیشیم.

حضرت آیت الله سبحانی بیان کردند: سوره ملک از جمله سوره‎هایی است که به مباحث توحیدی پرداخته است؛مساله اعتقاد به ربوبیت خداوند خط ممیزه بین مسلمانان و مشرکان است، زیرا مشرکان به خداوند اعتقادداشتند، ولی ربوبیت و وحدت در ربوبیت را نمی‎پذیرفتند؛ این سوره بیان می‏‎کند که توحید ربوبی از آن خداوند و الله است؛ خداوند کارگردان نظام هستی و آفرینش است؛ خداوند به همه ما تذکر داد که اگر بخواهد تمام آب‎های روزی زمین را فرومی‎برد ولی هیچ کاری از دست انسان برنمی‎آید.

ایشان با اشاره به درست های عبرت جنگ بدر برای مشرکان و همچنین مسلمانان گفتند: جنگ بدر اولین جنگ بین مسلمین و کفار بود که با کمک و یاری خداوند به پیروزی رسیدند؛ پیامبر اکرم(ص) در این جنگ مرتب ذکر می‎گفت و خدا را یاد می‏ کرد؛ خداوند در این جنگ عملا ثابت کردند که هر خیر و توفیقی را باید از خدا خواست.

این استاد حوزه با ذکر این مطلب که مشرکان به شدت اصرار داشتند که پیامبر اکرم(ص) ساحر است، بیان کرد: این مطلب یکی از دیگر از فضایل پیامبر را آشکار می‎‌کند که در حقیقت همان نکته است که کفار از زندگی پیامبر هیچ نقطه ضعفی نیافتند که به ایشان نسبت دهند و به همین خاطر بود که به ایشان لقب ساحر دادند.