جنگ بدر جنبه دفاعی داشت

ایشان با اشاره به آیه 39 سوره حج« أُذِنَ لِلَّذِينَ يُقَاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا وَإِنَّ اللَّهَ عَلَى نَصْرِهِمْ لَقَدِيرٌ»، ابراز داشتند: اگر قریشیان نسبت به پیامبر متعرض نبودند و یاران ایشان را نمی کشتند و مسلمانان را از مکه بیرون نمی کردند و آنها را شکنجه نمی دادند و هرگز سراغ پیامبر نیامده بودند، پیامبر هم سراغ آنها نمی رفت؛ بر این اساس به مسلمانان به عنوان کسانی که مورد هجوم و کشتار بودند، اذن جهاد برای دفاع از خود داده شد.

معظم له افزودند: پیامبر اکرم(ص) در فکر غزوه بدر نبود، ایشان به تعقیب ابوسفیان آمده بود که به شام رفته بود اما خبر رسید قریش حرکت کرده و به نزدیکی های مدینه رسیده اند و در این هنگام پیامبر اکرم(ص) احساس مسئولیت کرد و سربازان و یاران خودش را جمع کرد؛ یاران رسول خدا 313 نفر بودند و سلاح های کامل هم همراه خود نداشتند اما در مقابل کار انجام شده قرار گرفتند.

این مرجع تقلید تصریح کردند: دو تن از صحابی پیامبر(ص) عقیده به نزاع و جنگ نداشتند و گفتند این قریش هرگز ذلیل نشده و ما نمی توانیم با آنها بجنگیم و با ابزار جنگی از مدینه بیرون نیامده ایم و پیامبر خطاب به آنها فرمودند بنشینید؛ انصار قوت قلب بیشتری داشتند؛ مقداد هم در سخنانی گفت ‌ای رسول خدا دستور خداوند را انجام بده و ما با تو خواهیم بود، ما بنی اسرائیل نیستیم که به موسی گفتند «تو و خدایت بروید و بجنگید و ما اینجا نشسته ایم»، بلکه ما نیز به همراه شما می جنگیم؛ این سخنان به پیامبراکرم(ص) روحیه بخشید و آنهایی که قائل به بازگشت به مدینه بودند، همان دو نفر بودند.

حضرت آیت الله سبحانی با اشاره به اینکه دو سپاه در بدر در مقابل یکدیگر قرار گرفتند، افزودند: در اینجا در تاریخ مسائلی است که هرگز با روحیه پیامبر و نظام اسلامی سازگار نیست؛ می گویند سعد معاذ به رسول خدا گفت یا رسول الله ما برای تو یک برجی بسازیم، شما از همان برج فرمان بده، اگر ما پیروز شدیم چه بهتر اما اگر پیروز نشدیم شما را با وسایل تندرو به مدینه برسانیم؛ این تاریخ غلطی است، هرچند دیگران هم نوشته اند، در سیره ابن هشام هم موجود است، وقتی فرمانده سپاه نظرش این باشد که در موقع شکست فرار کند دیگر برای سربازان این مرد روحیه باقی نمی ماند، این نوع پیشنهادها و خبرها مسائلی است که در تاریخ وارد کردند.

ایشان با تاکید بر اینکه پیامبر اکرم(ص) همیشه در میانه میدان جنگ حضور داشت، گفتند: امیرمومنان علی(ع) می فرماید هرزمانی کار مشکل می شد و قدرت دشمن بیشتر بود، ما برای دفاع از خود به پیامبراکرم(ص) پناه می بردیم و هرگز کسی نسبت به دشمن از ایشان جلوتر نبود؛ بنابراین این مسئله که می گویند برای پیامبر برجی ساختند تا از آنجا فرمان بدهد و اگر شکست خوردند به سوی مدینه بازگردد، این با نظام اسلامی و روحیه نبی مکرم اسلام و این کلام نقل شده امیرمومنان(ع) سازگار نیست.

معظم له با بیان اینکه جنگ بدر اثبات آیه 249 سوره بقره «كَمْ مِنْ فِئَةٍ قَلِيلَةٍ غَلَبَتْ فِئَةً كَثِيرَةً »بود، خاطرنشان کردند: سپاه اسلام با ایمان و برای خدا می جنگیدند، انسانی که برای خدا می جنگد، مقام مرگ برای او یکسان است و پیروزی بر جبینش نوشته شده اما طرف مقابل که به آخرت معتقد نبودند و فقط برای دنیا می جنگیدند، با دادن 70 کشته و 70 اسیر با کمال رسوایی به سوی مکه فرار کردند.