عقیق: امام موسی الکاظم(ع) در زمینه عزت و سربلندی واقعی می فرمایند:

از مردم قطع اميد كردن، و از ثروتشان چشم پوشيدن، و به كار در آمدى خود قانع شدن، براى مرد با ايمان مايه ى عزت دينى و روح جوانمردى و شرف دنيوى است. چنين انسانى در نظر مردم بزرگ، و بين فاميل خود محترم، و در محيط خانواده اش، داراى هيبت و بزرگوارى خواهد بود و در ضمير خود و در نظر ديگران، بى نيازترين مردم به حساب خواهد آمد...»(1)

در مقوله بلندمرتبگی:

هر كس عزت و سربلندى را از ديدگاه خود تفسير مى نمايد افرادى هستند كه عزت را در رياست و حكمفرمائى، و افرادى پيدا مى شوند كه عزت را در ثروت و مال بى حساب، و یا در شهرت و جاه و جلال بسیار می پندارند.

 ولى از ديدگاه اولياى اسلام، عزت واقعي و سربلندى حقيقى در انجام و ظائف الهى و اكتفاء نمودن به حقوق شرعى و طبيعى خويشتن مى باشد بى آن كه چشم طمع به مال و ثروت ديگران بدوزد يا دست تعدى و تجاوز به نامشروع دراز نمايد.

پی نوشت:

1-(سفینه البحار،ص 372)

211008