۰۳ آذر ۱۴۰۳ ۲۲ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۲۶ : ۰۸
بیخود نیست که مردم تشییع جنازه میروند. جنازه دارد آن چیز زیبایی که درون تو هست را میبرد. والا مگر شما مجّانی تشییع جنازه میروی؟ همه برای آبگوشت، تشییع جنازه نمیروند. بلکه تک و توک برای آبگوشت میروند. اکثراً، مرده دارد آن را که در شما قشنگ است میبرد؛ شما هم یک قدری همراهش میروی، آن را پس میگیری و برمیگردی. یا آن را به تو پس میدهد یا میگوید عجله نکن وقتِ تو هم خواهد رسید. به شما بشارت میدهد و قلبتان راحت میشود. فاتحه میخوانی و بر میگردی. تازه سنگین هم بر میگردی و رو به زن و بچهات میآیی. میگویی مگر دنیای بیخود چیست که به آن بر گردیم؟
بعضی جنازهها اگر خیلی قوی باشند ما را با خود میبرند، خوب تمیزمان میکنند و اگر هم به دنیا میفرستند، میگویند برو چند روزی بمان و برگرد. خود آنها هستند که میفرستند.
مشایعت خیلی ثواب دارد. ببین مردم چقدر دچار دنیا بودند که شارع فرمود اگر هفت قدم هم شده همراه جنازه برو. بعضیها را دیدم که قدمهایشان را میشمرند، هفت قدم میروند و بر میگردند. به خیالشان این هم معامله دکّان و بازار است. نه! مدارا کرده است که چنین گفته؛ خوب اسلام همه کارش مداراست. مخصوصاً پیامبر ما(ص). آیا گفته است هفت قدم؟ هفت قدم یعنی هفت آسمان، یعنی هفت زمین. آیا نمیدانی که روح مومن را هفت آسمان بالا میبرند؟ یعنی هفت آسمان همراه او مشایعت کن و نزد خدا برو تا خدا را ببینی و برگردی. وقتی نماز میخوانی آن را به طبقه اول آسمان میبرند. ملائکه طبقه اول، آن را به طبقه دوم میبرند. دومیها آن را نگاه می کنند، بو میکنند تا ببینند میشود آن را به آسمان سوم برد؟ اگر لایق بود آن را میگیرند والا آن را نمیگیرند و بر میگردانند. از نو، ببین طبقه دوم و سوم همین جور است. ملائکه آسمان سوم حق ندارند پایین بیایند. آنجا هستند و این عبادتها را اگر لایق بود میگیرند.
پی نوشت:
کتاب طوبی محبت؛ جلد چهارم - ص 17
مجلس حاج محمد اسماعیل دولابی
منبع:تسنیم