اکنون رویکرد این نوشتار به برخی از آن ویژگی های مهجور و مغفول است و به اقتضاء به تبیین آنها می پردازد.
الف-زیارت نامه ماثوره از معصوم
یکی از فرازهایی که بیانگر اوج عظمت و مقام حضرت فاطمه معصومه (س) است، زیارتنامهای است که حضرت رضا (ع) در مورد آن حضرت بیان فرمودهاند. در فرازی از آن چنین آمده است: «یا فاطمة اشفعی لی فی الجنه فانِّ لک عندا... شأناً من الشأن؛ (۱) ای فاطمه مرا در مورد ورود به بهشت شفاعت کن؛ چرا که در پیشگاه خدای منان دارای مقامات و درجات بسیار ارجمندی هستی».
در توضیح باید عرضه داشت این زیارت نامه یکی از وجوه عظمت استثنایی حضرتش می باشد،زیرا بعد از فاطمه زهرا (س) تنها زیارتی که از امام معصوم برای یک «زن» نقل شده، زیارت حضرت معصومه (س) است و هیچیک از بانوان خاندان عصمت و طهارت زیارت مخصوص از امام ندارند.
ب-لقب حضرت
مقام عصمت که عالیترین مقام معنوی و پاکی است، درجاتی دارد، و در وهله اوّل بر دو گونه است: ۱.معصوم از خطاء ۲.معصوم از گناه.
حضرت معصومه (س) مانندحضرت زینب کبری (س) در یکی از درجات عصمتند، گر چه در درجات چهارده معصوم وحجت الهی نباشد.
روایت شده حضرت رضا (ع) فرمودند «من زار المعصومه بقم کمن زارنی» ( ۲ )کسی که معصومه را در قم زیارت بکند مانند آن است که مرا زیارت کرده است. گرچه شواهد و قرائن در مورد مقام عصمت حضرت معصومه (س) بسیار است، ولی سخن فوق از امام معصوم (ع) شاید اشارهای باشد که حضرت معصومه (س) دارای مقام عصمت بوده است، ضمناً این سخن بیانگر آن است که: این لقب را حضرت رضا (ع) به فاطمه کبری (س) داده است. و گرنه نام آن حضرت معصومه نمیباشد.
ج-محدثه بودن آن حضرت
از ویژگیهای حضرت معصومه (س) این بود که علوم اسلام و آل محمد (ص) ، آگاهی داشت و آن حضرت از جمله روایت کنندگان حدیث بود و چندین حدیث است که در سند آنها نام حضرت فاطمه معصومه (سلاماللهعلیها) به چشم میخورد که علامه بزرگوار امینی ره در کتاب شریف الغدیر به بعضی از آنها استناد میکند مانند، عن فاطمه بنت علی بن موسی الرضا حدثتنی... «من کنت مولاه فعلی مولاه» (۳) نقل این احادیث درربار حاکی از مقام علمی والای آن بانو میباشد.
د-عبادت آن حضرت
بنا به تصریح قرآن هدف از خلقت انسان چیزی جز عبادت و بندگی تمام عیار خداوند نیست، کسانی که به این هدف مهم پی بردند در راه رسیدن به عالیترین مرحله آن سر از پا نمیشناختند. یکی از عالیترین نمونههای عبادت و بندگی خدا از خاندان ولایت و امامت، کریمه اهل بیت فاطمه معصومه (س) میباشد. او با عبادت و شب زنده داری هفده روزهاش در واپسین روزهای عمر شریفش در مدت اقامتش در منزل موسی بن خزرج ، گوشهای از یک عمر عبودیت وخضوع وخشوع آن زاده عبد صالح خدا در برابر ذات پاک الهی است.(۴)
و- شهادت
به نصوص معتبره تاریخ آن حضرت شهیده بودند و لذا علت مرگ حضرتش ، مرگ طبیعی نبوده بلکه به شهادت رسیده اند فلذا نیکوست از واژه رحلت و وفات حذر گردد تا پرده از مظلومیت حضرتش برداشته شود.
اما دلیل شهادت را مورخین دو گونه دانسته اند:
۱-در ساوه غذای حضرت توسط یک زن نابکار زهرآلود گشت. به این ترتیب آن بانوی گرامی مسموم و بیمار شد(۵)
۲-برخی بیماری حضرت را در اثر غم و اندوه دانستهاند: «وقتی حضرت معصومه بدنهای پاره پاره برادران و برادرزادگان خویش را که ۲۳ نفر بودند را دید، به شدت غمگین گشت و در اثر آن بیمار شد».(۶)
بنابراین بر شیعیان و محبین حضرتش واجب است که در معرفت به ساحت ملک پاسبان ایشان که سرآمد خواهران وبرادران خویش (بغیر از امام رضا ع)هستند بیش از پیش بکوشند و غبار بی معرفتی را بزدایند.
پی نوشت:
۱-بحار الانوار ج ۱۰۲ ص۲۶۷/موسسه الوفا بیروت
۲-ریاحین الشریعه ج۵ ص۳۵
۳-الغدیر امینی ج۱ ص۱۹۶
۴-تاریخ قم /حسن بن محمد قمّی ص۲۱۳
۵-وسیله المعصومین تبریزی ص ۶۸
۶-تاریخ قم حسن بن محمد ص ۲۱۳
منبع:مهر