دعابرای تعجیل درفرج جزئی ازتقدیر الهی است

بین دعا و تقدیرات الهی، تنافی نیست و دعا خود، جزئی از مقدرّات و اسباب الهی است و خود باریتعالی اجازه داده که بندگان دعا بکنند و تغییر تقدیرات خود را بخواهند. ظهور امام زمان(عج) نیز خارج از این چهارچوب نیست.

درست است که ما بايد به تقدير الهى راضى باشيم؛ امّا مى توانيم به صلاحديد خداوند و يا حتّى سفارش و فرمان الهى، با انجام دادن اعمالى و يا پيگيرى دعاهايى، بخشى از تقدير الهى را به شكل دلخواه در آوريم. ما مى توانيم با دعا و عمل مناسب خود، زمان وقوع فَرَج را - كه امرى بداپذير و قابل نزديك و دور شدن است - جلو بيندازيم و اين، درون تقدير و برنامه الهى و جزئى از آن است.

در اين نگرش، دعا و درخواست ما، زمينه ها و عوامل تحقّق فَرَج را پيش مى اندازد و فَرَج در درون برنامه خود و نه بيرون از آن صورت مى گيرد. از اين رو، با عجله - كه اقدام به كار و يا درخواست آن پيش از فراهم آمدن زمينه و مؤلّفه هاى تحقّق خارجى آن است -  تفاوت دارد. به سخن ديگر، دعاى ما زمينه وقوع فَرَج را در اوّلين وقت ممكن، و نه پيش از آن، فراهم مى آورد كه با عجله، متفاوت است. (مكيال المكارم: ج ۱ ص ۳۸۲)

گفتنى است، دعاهاى متعدّد براى درخواست تعجيل در فرج، گونه اى يادآورىِ وظيفه ما براى تحقّق اين امر است. ما بايد با خودسازى و جامعه سازى، زمينه ظهور امام عصر(ع) را فراهم كنيم و آن بخش از علّت غيبت را كه به ما مربوط مى شود، از ميان ببريم و براى تحقّق ديگر عوامل نيز دست به دامان خداوند شويم و در دوره غيبت، همواره از ياد امام مُنجى(عج)، غافل نشويم تا از پاداش انتظار نيز بهره ببريم.